Tο Σίτκα της Αλάσκας έχει τη μεγαλύτερη γεωγραφική έκταση από κάθε πόλη των ΗΠΑ. Εκτείνεται σε περισσότερα από δώδεκα χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, αλλά έχει πληθυσμό μόλις 9.000 κατοίκους. Πρόκειται για μια ένα ήσυχο επίνειο, προσβάσιμο μόνο από θάλασσα και αέρα.
Στο κέντρο της πόλης βρίσκεται το «Sitka Historical Museum», στο οποίο υπάρχει ένα έκθεμα, που προέρχεται από το σύγχρονο παρελθόν του Σίτκα.
Το αριστερά εικονιζόμενο μπουφάν μνημονεύει μια αξέχαστη μέρα. Μια εξωφρενική ιστορία ενός εκρηκτικού γεγονότος, που έβαλε φωτιά στην Αλάσκα.

Το κυριότερο χαρακτηριστικό του Σίτκα είναι το όρος Έτζκαμπ ύψους 980 μέτρων. Πρόκειται για ένα πανύψηλο στον ορίζοντα ηφαίστειο, ανενεργό επί 9.000 χρόνια.
Το πρωί της 1ης Απριλίου 1974 όμως, οι κάτοικοι του Σίτκα ξυπνώντας βλέπουν ένα εξαιρετικά δυσοίωνο θέαμα: Ένα μαύρο σύννεφο καπνού από την κορυφή του ηφαιστείου, που παρασυρόταν από τον άνεμο προς τα νότια. Αυτό αποτελούσε σοβαρή ένδειξη, ότι το ηφαίστειο επρόκειτο να εκραγεί.

Ο ραδιοφωνικός σταθμός μεταδίδει σχετικά έκτακτα δελτία σπέρνοντας τον πανικό στην απομονωμένη κοινότητα. Η έκρηξη του ηφαιστείου θα έφερνε το θάνατο και την καταστροφή. Αν το ηφαίστειο εκρήγνυτο, το Σίτκα μπορούσε να αφανιστεί σε λίγα μόλις λεπτά.
Η Αστυνομία και Πυροσβεστική κατακλύζονται από κλήσεις. Με την πιθανότητα εκκένωσης, η Ακτοφυλακή αναλαμβάνει άμεσα δράση. Στέλνουν ένα ελικόπτερο σε μια πολύ επικίνδυνη αποστολή: Να πετάξουν πάνω από το ηφαίστειο, να δουν τι ακριβώς συμβαίνει και να δώσουν αναφορά. Το χειρότερο σενάριο θα ήταν να δουν καυτή λάβα.
Καθώς το ελικόπτερο φτάνει στην περιοχή, το πλήρωμα το οδηγεί προς τον μαύρο καπνό. Το θέαμα που αντίκρυσαν ήταν μια πολύ μεγάλη έκπληξη γι’ αυτούς.
Είδαν ένα σωρό από λάστιχα που καίγονταν. Κι όχι μόνον αυτό. Με μαύρα μεγάλα γράμματα ήταν γραμμένη στο χιόνι μια πολύ γνωστή φράση: «April Fool» (Πρωταπριλιά)!
Ο πιλότος του ελικοπτέρου ανέφερε στον ασύρματο: «Μας την έφεραν!».

Ποιος ευθύνεται για αυτή την εκρηκτική πρωταπριλιάτικη φάρσα; Οι αρχές δεν αργούν να βρουν τον ένοχο. Μόνο ένας μπορούσε να ευθυνόταν.
Αυτός είναι ένας υλοτόμος και μαγαζάτορας, ο Όλιβερ «Πόρκι» Μπικάρ. Όλοι ήξεραν τον Πόρκι. Ηταν εκκεντρικός, μοναδικός και γεννημένος διασκεδαστής. Ο Μπικάρ φημιζόταν για τα απίστευτα κόλπα του.
Παλιότερα, είχε ξεγελάσει φυσιολάτρες τουρίστες βάζοντας ροζ φλαμίνγκο σε δέντρα.
Η πλαστή έκρηξη του ηφαιστείου όμως, ξεπέρασε τα πάντα.
Αργότερα εξήγησε, ότι επί πολύ καιρό σχεδίαζε τη φάρσα αυτή. Περίμενε τέσσερα-πέντε χρόνια για μια ηλιόλουστη Πρωταπριλιά.
Με πρόβλεψη για καλοκαίρια την 1η Απριλίου 1974, ο Πόρκι έκανε πράξη το σχέδιό του. Αργά το απόγευμα της προηγούμενης μέρας, με μια παρέα φίλων του μετέφεραν εβδομήντα περίπου λάστιχα, που επί χρόνια μάζευε ο Μπικάρ, στο ηφαίστειο με ένα ελικόπτερο.
Μετά, σκάλισαν το γιγάντιο μήνυμα στο χιόνι κι έβαψαν τα γράμματα με μαύρο σπρέι. Τέλος, έλουσαν τα λάστιχα με κηροζίνη κι έβαλαν φωτιά. Τα λάστιχα βγάζουν πολύ καπνό. Καθώς ο καπνός ανέβηκε στον ουρανό οι κάτοικοι πείστηκαν ότι θα γινόταν έκρηξη.
Ο Πόρκι ενθουσιάστηκε που ξεγέλασε τόσους ανθρώπους στην κοινότητα. Η πλαστή έκρηξη του όρους Έτζκαμπ έγινε πρώτη είδηση σε όλη τη χώρα. Ακόμα και η Ακτοφυλακή εκτίμησε τον κόπο για μια τόσο μεγάλη και επιτυχημένη φάρσα. Όλοι το θεώρησαν καταπληκτικό αστείο.
Το ηφαίστειο έγινε έμβλημα της επιχείρησής του Πόρκι και φτιάχτηκαν αναμνηστικά μπουφάν, όπως αυτό που εκτίθεται στο Μουσείο Ιστορίας του Σίτκα.
Το μπουφάν μνημονεύει την μεγάλη αίσθηση του χιούμορ ενός άντρα και μια από τις πιο «εκρηκτικές» πρωταπριλιάτικες φάρσες.