Η δημοσιογραφική ομάδα της «Ελεύθερης Έρευνας» αποφάσισε να κάνει μια μεγάλη έρευνα σχετικά με ένα θαύμα, που δεν είναι ευρέως γνωστό.
Την ημέρα της ανάστασης του μεγάλου πρωταγωνιστή των ημερών, συνέβη ένα ακόμη θαύμα κολοσιαίων διαστάσεων, που όμως πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων της εποχής.
Ο Ιώβ, είχε πλέον χάσει την ιώβεια υπομονή του. Ο Θεός του, το σκέφτηκε πολύ (πολύ περισσότερο από όσο σκέφτηκε τη δημιουργία των πρωτόπλαστων) και το αποφάσισε: «Μετά την ανάσταση του παιδιού, να αναστηθούν και πολλοί πεθαμένοι άγιοι, παρακαλώ. Ο Ιώβ, αρχηγός. Θα το γιορτάσουμε!».
Είπε και ελάλησε, όπερ και εγένετο!
Η περιγραφή είναι του Ευαγγελιστή Ματθαίου, ο οποίος σημειωτέον, εκτός από Ευαγγελιστής, ήταν και Άγιος και Απόστολος. Ό,τι έχει γράψει λοιπόν, το έγραψε με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, οπότε δεν θα μπορούσε επ' ουδενί να αμφισβητηθεί από τον κάθε άμυαλο κακοήθη και κακοπροαίρετο:
Ο δε Ιησούς, αφού πάλι έκραξε με φωνή μεγάλη, άφησε το πνεύμα του.
Και ιδού το παραπέτασμα του ναού σχίστηκε στα δύο από πάνω έως κάτω
και η γη συγκλονίστηκε από το σεισμό και οι πέτρες σχίστηκαν και τα μνημεία
στην περιοχή της Ιερουσαλήμ ανοίχτηκαν μόνα τους και πολλά σώματα
των πεθαμένων αγίων αναστήθηκαν.
Κι αφού βγήκαν από τα μνημεία μετά την ανάσταση του Χριστού,
εισήλθαν στην άγια πόλη, την Ιερουσαλήμ και παρουσιάσθηκαν σε πολλούς.
Κατά Ματθαίον, 27, 50-53.
Αναστήθηκαν λοιπόν πολλοί πεθαμένοι, περίμεναν όμως πρώτα να αναστηθεί ο Ιησούς και μόνο όταν έγινε αυτό, τότε βγήκαν από τους τάφους τους κι εκείνοι και περιδιάβαιναν την Ιερουσαλήμ.
Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα, ο Ιησούς αναστήθηκε «τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς», γιατί ως γνωστόν από την Παρασκευή μέχρι το Σάββατο μεσολαβούν τρεις ημέρες. Επομένως, οι πεθαμένοι αυτοί είχαν αναστηθεί, αλλά δεν σηκωνόντουσαν από τους τάφους τους. Μετά την ανάσταση του Ιησού σηκώθηκαν κι άρχισαν να περιφέρονται σα ζόμπι σε ταινία του μακαρίτη George Romero.
Να σημειωθεί, ότι κατά την διάρκεια αυτής της ―μάλλον τριήμερης― αναμονής, δεν βρέθηκε ούτε συνοδός εδάφους (δηλαδή κάποιος εν ζωή άγιος), ούτε συνοδος αέρος (δηλαδή Αρχάγγελος ή έστω άγγελος) να τους ενημερώσει για τα αίτια της καθυστέρησης ή για την ημέρα και ώρα της εξόδου τους από τους τάφους τους, ούτε καν να τους προσφέρουν έστω μια πορτοκαλάδα... έναν καφέ, βρε παιδί μου!
Οι ζωντανοί κάτοικοι ψιλοτρόμαξαν στην αρχή, διότι η εμφάνισή τους δεν ήταν και η καλύτερη. Βγήκαν από τους τάφους τους όπως-όπως, ίσως με κάποιο σάβανο όσων δεν είχε λειώσει, πρόχειρα ριγμένο στους ώμους.
Στα αρχεία δεν αναφέρεται σε ποια κατάσταση ήταν τα σώματά τους. Είχαν επανέλθει στην ολόσωμη εμφάνισή τους ή βγήκαν άλλος σκελετός κι άλλος στη ενδιάμεση και βρωμερή; Rexona πουθενά, δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα. Καθρέφτες, ούτε για δείγμα.
Ξεκίνησαν για την Ιερουσαλήμ κακήν κακώς. Δεν γνωρίζουμε και πόσο μακριά ήταν το νεκροταφείο.
Το δράμα τους άρχισε αμέσως.
Το πρώτο πράγμα που έκαναν, ήταν να πάνε στα σπίτια τους.
• Άλλος βρήκε την γυναίκα του ξαναπαντρεμένη. «Τι να σου κάνω; Πεθαμένος δεν ήσουν; Τι μου κουβαλήθηκες τώρα;».
• Άλλος βρήκε το σπίτι του πουλημένο, διότι οι κληρονόμοι δεν είχαν χρήματα να πληρώσουν το φόρο κληρονομιάς. «Δεν φτάνει που δεν άφησες κανά μετρητό για το φόρο, ζητάς και τα ρέστα από πάνω;».
• Άλλος δεν βρήκε τη γυναίκα του, διότι είχε πεθάνει κι εκείνη, αλλά δεν είχε κληρωθεί για την ανάσταση. Αυτοί οι τελευταίοι στάθηκαν οι πλέον τυχεροί όλων. Και ζωντανοί και χωρίς την γυναίκα τους, που τους είχε ψήσει το ψάρι στα χείλη με την αναποδιά και τις απαιτήσεις της.
Πάντως … μύλος!
Οι καημένοι δεν ήξεραν πού να πάνε σ΄ αυτά τα χάλια. Να ζήσουν με τους ζωντανούς ούτε λόγος να γίνεται.
Κι εδώ δημιουργούνται τεράστια θεολογικά κενά:
• Πόσοι ακριβώς ήταν; Πολλοί, λέει ο Ματθαίος, απροσδιόριστα.
• Ποιοι ήταν; Πεθαμένοι άγιοι, λέει. Ασαφές.
• Αναστήθηκαν και τα ρούχα τους ή περιφέρονταν όπως είπαμε, με κανα λιωμένο σάβανο ή γυμνοί στους δρόμους
ή κοκαλιάρηδες (κυριολεκτικά);
• Πόσο καιρό έκατσαν στη Γη;
• Αναλήφθηκαν κι εκείνοι, όταν αναλήφθηκε ο Ιησούς ή παρέμειναν στη Γη και ξαναπέθαναν, όπως ο Λάζαρος;
Αχ, Άγιε μας Απόστολε, μισά μας τα είπες, μείναμε με τα ερωτηματικά και θα μας φάει η αγωνία...
