ΤΑ ΜΠΙΛΟΖΙΡΙΑ
ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ

Ρωμιοί των ΗΠΑ
ποιούν

One day στη λιακάδα
Sitting on the πρασινάδα
Where the flowers ανθούσαν
and the horses χλιμιντρούσαν
Say ο Μήτρος to Κρουστάλλω:
Do you μ' απατάς με άλλο;

Κι η Κρουστάλλω σαν το hear
τηνε πιάνει μέγας fear
Because τόπε η Μαγδάλω
ότι did it μ' έναν γάλλο.

And the girl πονηρεμένη
Lay down σαν πεθαμένη
Μήτρο μ' if you don't believe me
με το καριοφύλι kill me.

And the Μήτρος που ήταν θύμα
την επίστεψε the βλήμα.


 

 


Ρωμιοί φεύγουν και ρωμιοί παραμένουν (με μοναδική ίσως εξαίρεση, το ότι δεν είναι επιρρεπείς στη διαφθορά, αφού ζούν σε χώρες, όπου υπάρχει μια συλλογική κουλτούρα υπευθυνότητας, αξιοκρατίας κ.λπ.). Κατά τα άλλα εξακολουθούν να κουβαλούν όλους της παραπλανητικούς μύθους, τις ανούσιες φοβικές εμμονές και τα ολέθρια συμπλέγματα της Τουρκορωμιοσύνης.

Ο λόγος, για τους ρωμιούς της διασποράς
και ειδικότερα των Η.Π.Α..

Πολύ χαρακτηριστικό είναι το γλωσσικό ιδίωμα, που έχουν εξελίξει, το οποίο αποτελείται από αγγλικές λέξεις, ρωμέικες λέξεις, αλλά και αγγλικές προσαρμοσμένες όμως, στα... ρωμέικα.

Ορίστε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Τουνέλι = σήραγγα (tunnel).
Φρίζα = ψυγείο (freeze).
Τρόκια = Φορτηγά (truck).
Τροκαδόρος = Φορτηγατζής.
Φαρμαδόρος = Γεωργός (farm).
Φάνα = Ανεμιστήρας (fan).
Μπιλοζίρια = Χαμηλές θερμοκρασίες κάτω του μηδενός (below zero).



Άλλο ένα ποιηματάκι αφιερωμένο στους ρωμιοαμερικάνους:

MY WIFE ΦΕΥΓΕΙ

Η γυναίκα μου πάει
She says bye bye
Θα φύγει μου λέει
Not tomorrow, today.

Τη λέγανε Μαίρη
And I liked her very
Έφυγε από το σπίτι
What a pity.

Μαίρη πού πάς;
Don't get on the bus
Αν φύγεις το ξέρεις
Iʼll play my penis...