― Καλημέρα σας.

― Τι θέλετε κύριε;

― Ονομάζομαι Γιάννης Σαματάς και χτες μου τηλεφωνήσατε. Μου ζητήσατε να έρθω, γιατί ήθελε να με δει ο κύριος Αλέπης, ο έφορος.

― Περιμένετε. Δεν έχει έρθει ακόμα.

― Θα μπορούσα να έχω λίγο καφέ; Βλέπω έχετε καφετέρια εδώ. Ξέρετε, δεν πρόλαβα να πιω, για να είμαι στην ώρα μου..

― Όχι κύριε. Αυτός ο καφές είναι μόνο για τους υπαλλήλους της εφορίας μας. Να παραγγείλετε απ’ έξω. Εξάλλου, απαγορεύεται να πίνετε καφέ εδώ μέσα.

― Εσείς όμως πίνετε.

― Εγώ εργάζομαι εδώ, κύριέ μου. Όρεξη έχετε για καβγά μου φαίνεται...


[ Μεσολαβεί χρονικό διάστημα μίας ώρας ]


― Περάστε. Ο κύριος έφορος μόλις ήρθε και σας περιμένει.

― Καλή σας μέρα κύριε Αλέπη. Είμαι ο Γιάννης Σαματάς. Ζητήσατε να με δείτε.

― Ποιος; Α!... Ναι!... Καθίστε κύριε Σαματά.

― Ξέρετε, την τελευταία φορά που οι υπάλληλοί σας έκαναν έλεγχο στο ανθοπωλείο μου, μου έκοψαν πρόστιμο 8.000 ευρώ. Δεν ξέρω ακόμα το γιατί, όλα τα χαρτιά μου είναι εντάξει.

― Ξέρετε, είναι για τα αντικείμενα που βρέθηκαν στο κατάστημά σας.

― Ποια αντικείμενα;

― Μια κιθάρα, η θήκη της, κάτι χορδές και κάτι πένες. Σας ζήτησαν τιμολόγιο για όλα αυτά και τους είπατε πως δεν έχετε.

― Μα πώς να έχω, κύριε Αλέπη μου; Είναι η κιθάρα, που είχα από τότε που σπούδαζα στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό τμήμα στο Πανεπιστήμιο. Τώρα θα μου πείτε, γιατί κατέληξα να γίνω ανθοπώλης παίρνοντας τη δουλειά του μακαρίτη του πατέρα μου; Ε, αυτό είναι μεγάλη ιστορία.

― Και δεν με ενδιαφέρει να την ακούσω. Ο νόμος λέει, πως για οποιοδήποτε αντικείμενο που βρίσκεται στον εργασιακό σας χώρο θα πρέπει να έχετε τιμολόγιο. Δεν φταίνε οι συνάδελφοι που σας έκοψαν πρόστιμο.

― Μα η κιθάρα ήταν δώρο του πατέρα μου, τότε που πέρασα στο Πανεπιστήμιο. Πώς είναι δυνατόν να έχω τιμολόγιο γι’ αυτό το πράγμα; Την έχω στα χέρια μου 35 χρόνια.

― Και οι χορδές; Οι πένες; Λυπάμαι κύριε Σαματά, έχετε κάνει παράβαση και για κάθε παράβαση υπάρχει πρόστιμο. Ή έχουμε κράτος ή δεν έχουμε.

― Μα 8.000 ευρώ για μια κιθάρα που δεν κοστίζει πάνω από 150 ευρώ και κάτι χορδές και πένες που δεν κοστίζουν ούτε 10 ευρώ; Αυτό είναι σκέτος παραλογισμός.

― Άποψή σας. Την εφορία δεν την ενδιαφέρει η άποψή σας. Έχετε παραβεί το νόμο και θα πρέπει να πληρώσετε το αναλογούν πρόστιμο.

― Μα είναι δυνατόν, κύριε έφορε; Είναι δυνατόν; Θα με καταστρέψετε, επειδή τις πάμπολλες ώρες που δεν έχω δουλειά, γρατζουνάω τη φοιτητική μου κιθάρα;

― Λυπάμαι. Εμείς όμως πρέπει να εφαρμόσουμε το νόμο.

― Μα, δεν είναι δυνατόν. Δεν μπορείτε να κάνετε κάτι; Δεν μπορεί να μην θεωρείτε κι εσείς σαν άνθρωπος πόσο παράλογο είναι όλο αυτό;

― Λυπάμαι κύριε Σαματά. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσα να κάνω. Ίσως βέβαια, να σας ρυθμίσω το χρέος και να το πληρώσετε σε δόσεις.

― Τι δόσεις κύριε έφορε; Είμαστε με τα καλά μας; Δεν πληρώνω τίποτα!

― Τότε το χρέος σας διαρκώς θα μεγαλώνει και στο τέλος θα καταλήξετε στη φυλακή!

― Βάλτε με στη φυλακή! Να δούμε τι θα πείτε, όταν φωνάξω όλα τα κανάλια και τα ραδιόφωνα.

― Φωνάξτε όποιον θέλετε. Κύριε Σαματά, η ζωή σας δεν ενδιαφέρει κανέναν και σίγουρα δεν αποτελεί είδηση. Δεν θα ασχοληθεί κανένας μαζί σας.

― Μα είσαστε κι εσείς άνθρωπος. Πείτε μου σας παρακαλώ, σαν άνθρωπος που πιστεύω πως είσαστε, είναι δυνατόν να μου επιβάλλετε ένα τέτοιο πρόστιμο;

― Μη σηκώνεστε κύριε Σαματά. Αγγίξατε μια ευαίσθητη χορδή μου. Ναι, είμαι έλλην πατριώτης και χριστιανός ορθόδοξος, αλλά και άνθρωπος. Κυρίως είμαι άνθρωπος, επειδή είμαι πατριώτης, έλλην και χριστιανός. Νομίζω, τώρα που το σκέφτομαι, πως θα μπορούσαμε οι δύο μας, ως άνθρωποι, να το διευθετήσουμε...

― Δηλαδή;

― Να, ξέρετε, σε δεκαπέντε μέρες παντρεύω την ανιψιά μου. Καλό κορίτσι, από οικογένεια. Παντρεύεται έναν συνάδελφο. Εκείνη δουλεύει στην ΕΥΔΑΠ. Νομίζω, πως αν αναλαμβάνατε αφιλοκερδώς τον στολισμό της εκκλησίας, θα μπορούσαμε να το λήξουμε το θέμα.

― Εντάξει κύριε Αλέπη. Θα το κάνω. Όπως φαίνεται, δεν έχω και άλλη επιλογή.

― Ξέρετε όμως, θα πρέπει να τακτοποιήσετε και την εκκλησία, το δώρο του κουμπάρου, το δικό μου δηλαδή, έ... να δώσουμε και κάτι στα παιδιά, τους συναδέλφους που σας επισκέφτηκαν για έλεγχο.

― Και πόσο θα κοστίσει η όλη υπόθεση;

― Δεν θα ξεπεράσει τις 3.000 ευρώ. Κύριε Σαματά, σας γλιτώνω 5.000 ευρώ! Βλέπετε πόσο άνθρωπος είμαι!

― Το βλέπω, το βλέπω...

― Συμφωνείτε λοιπόν;

― Και το πρόστιμο;

― Μηδέν. Εξάλλου, δεν είχατε καμία άλλη παράβαση.

― Εντάξει κύριε Αλέπη. Τηλεφωνείστε μου για να τακτοποιήσω όλα αυτά που μου ζητάτε.

― Μείνετε ήσυχος κύριε Σαματά. Θα είμαστε σε επαφή.

― Αντίο κύριε Αλέπη.

― Στο καλό κύριε Σαματά. Στο καλό και να προσέχετε την υγεία σας. Είμαστε και σε επικίνδυνη ηλικία!