Στη μακρά λίστα με τις παραγωγές στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη που εμπνέονται από το σύμπαν των κόμικ, προστέθηκε πρόσφατα η σειρά «The Boys» στην πλατφόρμα της Amazon.

Ανεξαρτήτως χρονικής ή ιστορικής συγκυρίας, οι άνθρωποι είχαν πάντα εμμονή με τους υπερανθρώπους. Από τους θεούς του Ολύμπου έως τη Βίβλο και το έπος του Γκιλγκαμές, οι ήρωες σπεύδουν προς βοήθεια άλλων, καμιά φορά και παρά τη θέληση των θεών.

Σύμφωνα με τις πιο συνηθισμένες προσεγγίσεις της ηρωικής διάστασης, ο κάθε χαρακτήρας φεύγει για μια περιπέτεια, μπλέκεται σε διαμάχες που μεταβάλλουν και τον ίδιο και φτάνει στον στόχο του, αλλά και σε ένα νέο εαυτό.

Αυτό το ταξίδι είναι στις μέρες μας η συνταγή της επιτυχίας κάθε ιστορίας των σεναριογράφων. Διανθίζεται μάλιστα με λεπτομέρειες που καθιστούν τον πρωταγωνιστή πιο ηρωικό στα μάτια του κοινού, αφού πάνω στη μάχη του ανακαλύπτει τις κρυμμένες του ικανότητες και στέλνει ηχηρό μήνυμα ενδυνάμωσης.

Οι κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές μεταφορές των ιστοριών των κόμικ έχουν μετατραπεί σε χρυσωρυχείο για τα μεγάλα στούντιο. Προσφέρουν έτοιμους ήρωες, δυνατούς, με προφανείς ιστορίες και πλούσιο παρελθόν, το οποίο μπορεί να διανθιστεί με νέες λεπτομέρειες. Τα χαρακτηριστικά τους, αναγνωρίσιμα από το διεθνές κοινό, τους κάνουν ευπώλητους σε κάθε γωνιά του πλανήτη και αυξάνουν την εμπορική τους διάσταση.

Μάλιστα, σε αντίθεση με τους καθημερινούς αληθινούς ήρωες όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ο Γκάντι που έχουν σαφείς πολιτικές καταβολές, ο Γουόντερ Μαν ή ο Σούπερμαν είναι εντελώς απολιτίκ.

Όλες αυτές οι διαφορετικές παράμετροι του φαινομένου των ηρώων δένουν καλά με την αιώνια ανάγκη των ανθρώπων για μια ανώτερη χείρα βοηθείας, αλλά και την αίσθηση της αυτοπραγμάτωσης, σύγχρονο «σύμπτωμα» της αναπαραγωγής του σε τηλεόραση και κινηματογράφο.

Έχουν μέλλον οι υπερήρωες σε μια δυστοπική εποχή όπως η δική μας; Θα δείξει σίγουρα, εφόσον γεννιούνται ιστορίες όπως του «The Boys» που παραδέχονται ότι κάτι τρέχει τελοσπάντων στο βασίλειο του ηρωισμού. Κάτι μάλλον άσχημο. Η σειρά παίζει με τον κλασικό ορισμό του ήρωα, τον μεταστρέφει έως ότου να είναι πλέον προφανές πως δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία ακόμα λαμπερή αγορά χωρίς καμία σχέση με την ανθρώπινη πραγματικότητα. Γι' αυτό και είναι καιρός ο ηρωισμός του 21^ου αιώνα να μπει σε νέα καλούπια. (Δ. Μαρίνου: Υπερήρωες: Τους χρειαζόμαστε ακόμη;, tanea.gr, 19.09.2020).

Δεν θα συμφωνήσω με τις δύο τελευταίες προτάσεις. «The Boys», μακράν η καλύτερη σειρά με υπερήρωες, για τον απλούστατο λόγο ότι επιτέλους οι υπερήρωες ενσωματώνονται στην ανθρώπινη κοινωνική πραγματικότητα, εν αντιθέσει με όλες τις άλλες κλασικές αφελείς φαντασιώσεις περί λύτρωσης και σωτηρίας, ατομικής ή συλλογικής.

Οι άλλες σειρές με σούπερ ήρωες υπολείπονται μπροστά στην κεντρική ιδέα του «The Boys», όπως Doom Patrol, Daredevil, Watchmen, Stargirl, Titans, The Unbrella Academy κ.λπ..

Οι σούπερ ήρωες είναι άνθρωποι, όχι ρομπότ και διακατέχονται από συναισθήματα, προσωπικές ανάγκες και βλέψεις, επιθυμίες, ψυχολογικά προβλήματα, όπως όλοι οι άνθρωποι, που τελικά τους οδηγούν στην παράνοια και στη σχιζοφρένεια. Π.χ. γνωρίζουμε πόσο καταστροφική είναι για την ανθρώπινη ψυχολογία η δημοσιότητα (κατάθλιψη, καταχρήσεις αλκοόλ και ναρκωτικών, αυτοκτονίες διασήμων και αστέρων του θεάματος), διότι ο ανθρώπινος ψυχισμός είναι ανίκανος να διαχειριστεί την υπερβολική δημοσιότητα και αρχίζει να δυσλειτουργεί.

Το «The Boys» απλά φέρνει την ιδέα των σούπερ ηρώων στην πραγματική της διάσταση, δηλαδή, ό,τι πραγματικά θα συνέβαινε αν όντως υπήρχαν άνθρωποι πολύ ανώτεροι σε ικανότητες από το μέσο άνθρωπο.

Είναι απίθανο κάτι εξωγενές να σώσει την ανθρωπότητα ή κάποια μαγική τεχνολογική λύση (π.χ. πατώντας ένα κουμπί το πρόβλημα εξαφανίζεται).

Για να σωθεί η ανθρωπότητα θα πρέπει να αυτοελεγχθεί, με πρόγραμμα, σοβαρότητα, αίσθημα συλλογικής ευθύνης και βεβαίως γνώση των συνεπειών των πράξεών της και του life style της.