Είναι γνωστό ότι ένα ραδιενεργό υλικό ακολουθεί μια σταθερή εκθετική αποσύνθεση ανεξάρτητη από άλλες παραμέτρους. Από το 1930, ο «πατέρας» της Πυρηνικής Φυσικής Ernest Rutherford, μαζί με τους James Chadwick και Charles Ellis, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «ο ρυθμός της ραδιενεργού διάσπασης είναι μια σταθερά ανεξάρτητα από όλες τις συνθήκες».Αυτή την άποψη όμως, δεν φαίνεται να συμμερίζονται σήμερα, δυο φυσικοί στην Αμερική. Πρόκειται για τους Jere Jenkins και Ephraim Fischbach του Πανεπιστημίου Purdue της Indiana, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι η ραδιενεργός αποσύνθεση δεν είναι σταθερά, αλλά εξαρτάται από τον Ήλιο. Είναι ένας ισχυρισμός που προκαλεί ανάμικτες αντιδράσεις στην επιστημονική κοινότητα, επειδή απʼ ότι φαίνεται, μια θεμελιωμένη για δεκαετίες άποψη της Επιστήμης αποδεικνύεται λανθασμένη.
Όλα ξεκίνησαν τη δεύτερη εβδομάδα του Δεκεμβρίου 2006, όταν αστροναύτες από το διαστημικό λεωφορείο ήταν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και πραγματοποιούσαν εξωτερικές εργασίες. Τότε, ξέσπασε μια ηλιακή καταιγίδα. Επειδή οι αστροναύτες ήταν όλοι έξω, η ηλιακή καταιγίδα ήταν σπουδαίο νέο. Ο Jere Jenkins, ο οποίος παρακολουθούσε τις εργασίες, σκέφτηκε να αποτυπώσει και να αναλύσει τα δεδομένα, που λάμβανε εκείνες τις στιγμές.
| Ο Dr. Jenkins μελετά μια ισχυρή πηγή ενέργειας που δεν μπορούμε να δούμε, αλλά είναι παντού γύρω μας, τη ραδιενέργεια. Κάθε δευτερόλεπτο κάθε μέρας, ο Ήλιος εκλύει πίδακες ραδιενεργών ατόμων. Τα άτομα αυτά είναι ασταθή. Βγάζουν ενέργεια έως ότου καούν σε μια διαδικασία που είναι γνωστή ως ραδιενεργός αποσύνθεση, μια διαδικασία, που υποτίθεται, πως δεν μπορεί να επηρεαστεί από τίποτα. Μελετώντας τα διαγράμματα της αποσύνθεσης στις αρχές του Δεκέμβρη 2006, ο Dr. Jenkins παρατηρούσε μια ωραία ευθεία γραμμή. Στις 13 Δεκέμβρη όμως, το διάγραμμα της αποσύνθεσης άρχισε να παρεκκλίνει από τη συνήθη γραμμή. Αυτό κράτησε τέσσερις μέρες. Φαινόταν, ή έτσι έμοιαζε, ότι κάτι μπορεί ν' αλλάζει αυτή τη ραδιενεργό αποσύνθεση όπου υποτίθεται τίποτα δεν μπορεί ν' αλλάξει. |  |
Ο δρ. Fischbach, ένας θεωρητικός φυσικός, πάλεψε με τις τεράστιες επιπτώσεις αυτού του ευρήματος. Το να γνωρίζεις πόσο γρήγορα διασπώνται τα ραδιενεργά σωματίδια είναι ζωτικής σημασίας για την πυρηνική ενέργεια, τα όπλα, τα ηλεκτρονικά και την ιατρική. Θα μπορούσε μια έννοια τόσο ομόφωνα αποδεκτή και επικεντρωμένη στη μοντέρνα ζωή να είναι λάθος;
 | Όπως λέει ο ίδιος, «η ιδέα, πως οι πυρηνικές αποσυνθέσεις δεν μπορούν να επηρεαστούν από μια εξωτερική επιρροή είναι τόσο θεμελιώδης σε τόσες πολλές πτυχές της Κβαντικής Φυσικής, της Πυρηνικής Φυσικής, της Φυσικής των Στοιχειωδών Σωματιδίων, που η αλλαγή της θα επέφερε σημαντικές αλλαγές στην κατανόηση του Σύμπαντος, καθώς και σε άλλες πρακτικές εφαρμογές». Ενώ συνέρχονταν από αυτό το σοκ, ο Jenkins κι ο Fischbach αποκάλυψαν άλλο ένα μυστήριο. Η ραδιενεργός αποσύνθεση δεν επηρεαζόταν απλώς από την ηλιακή έκλαμψη. Η εκροή των ραδιενεργών σωματιδίων φαινόταν ν' αλλάζει ανάλογα με το πόσο κοντά είναι η Γη στον Ήλιο. |
Όταν η Γη είναι πιο κοντά στον Ήλιο, γύρω στις 4 Ιανουαρίου, ο ρυθμός της ραδιενεργούς διάσπασης μοιάζει να είναι γρηγορότερος. Και όταν είναι μακρύτερα, ο ρυθμός μοιάζει να είναι πιο αργός.
Αυτή η μικρή αλλαγή στους αριθμούς θα μπορούσε να έχει μεγάλες επιπτώσεις. Ασθενείς λαμβάνουν μικροσκοπικές δόσεις ραδιενέργειας για ιατρικούς λόγους. Αν η ποσότητα αυτής της ραδιενέργειας αλλάζει με την εποχή, μπορεί να λαμβάνουν ανάλογα πολύ μικρή ή πολύ μεγάλη δόση.
Αλλά η πιο σημαντική ανακάλυψη του επιστημονικού διδύμου θα μπορούσε να διασφαλίσει το μέλλον της ανθρώπινης φυλής. Ο ρυθμός αποσύνθεσης δεν άρχισε αμέσως με την πραγματική στιγμή της έκλαμψης, αλλά σαράντα περίπου ώρες πριν. Μετά την έκλαμψη, άρχισε να επανέρχεται και να κινείται κοντύτερα στη γραμμή. Άρα, αυτό μας δίνει πιθανότατα την ευκαιρία, να προβλέπουμε πότε θα γίνονται ηλιακές εκλάμψεις.
Μια μεγάλη ηλιακή έκλαμψη θα μπορούσε να εξαφανίσει σχεδόν κάθε έναν από τους περίπου 3.000 δορυφόρους σε τροχιά γύρω από την Γη. Σε μια στιγμή, θα μπορούσαμε να χάσουμε ίντερνετ, GPS, τηλεόραση, ραδιόφωνο, τηλεφωνία και τα συστήματα που ελέγχουν τα δίκτυα παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Το να γνωρίζουμε πως μια έκλαμψη επίκειται, θα μπορούσε ν' αποτρέψει μια παγκόσμια καταστροφή.
Το φαινόμενο αυτό είναι σημαντικό και για έναν άλλο λόγο. Όταν κατανοήσουμε πλήρως πώς συμβαίνει, θα έχουμε συμπληρώσει ένα ακόμα κομμάτι από ένα μεγάλο παζλ, που θα μας οδηγήσει στην ενοποίηση όλης της Φυσικής.
Ψάχνουμε στα σκοτάδια της απεραντοσύνης του Σύμπαντος νομίζοντας ότι έχουμε αποκαλύψει τις βαθύτερες αλήθειες του. Μετά, βρίσκουμε πως έχουμε πολλά ακόμη να μάθουμε για τους κανόνες της Φύσης.
Και η Φύση δεν κάνει εύκολα τα πράγματα για εμάς.
