Ο Σερ Ισαάκ Νεύτων θεωρήθηκε ο πρώτος και σπουδαιότερος από τους σύγχρονους επιστήμονες. Ένας ρεαλιστής, που μας έκανε να σκεφτούμε με ψυχρή και απόλυτη λογική. Ο Νεύτων όμως, δεν ήταν καθόλου αυτός, που θεωρούμε πώς ήταν.
Το 1936, ένα μεγάλο αρχείο από τα ιδιωτικά χειρόγραφα του Νεύτωνα πουλήθηκε, ενώ είχε κρατηθεί μυστικό για περισσότερα από διακόσια χρόνια. Ο διάσημος οικονομολόγος Τζον Mέιναρντ Κέινς, απέκτησε εκατό αρχεία από το σύνολο. Η μελέτη αυτών των εγγράφων οδήγησε τον Κέινς σε έναν κόσμο τσαρλατάνων και μάγων, στον κόσμο της Αλχημείας. Η άποψή του για τον Νεύτωνα κλονίστηκε. Συνειδητοποίησε, ότι ο πιο διάσημος επιστήμονας της Βρετανίας ήταν επίσης, ο πιο έμπειρος αλχημιστής της.
Ο Νεύτων δεν ήταν ο πρώτος την Εποχή της Λογικής. Ήταν ο τελευταίος των μάγων. Ήταν σύγχρονος με τον Αγγλικό Εμφύλιο Πόλεμο, την πανούκλα και την μεγάλη πυρκαγιά στο Λονδίνο. Καθώς οι άνθρωποι κοιτούσαν γύρω τον κόσμο μέσα από τα «θεόσταλτα» γυαλιά τους, το μόνο που έβλεπαν ήταν η πανούκλα, η αταξία, το χάος. Όλα πήγαιναν άσχημα. Ήταν μια εποχή απόλυτης αβεβαιότητας για τους περισσότερους, που στρέφονταν προς το Θεό. Αυτό τους έδινε κάποια ελπίδα για τη συνέχεια του κόσμου. Οι άνθρωποι πίστευαν ότι είχαν δίκιο και πως αυτοί, τους οποίους πολεμούσαν, ήταν απεσταλμένοι του Σατανά και του Αντίχριστου.
Ο Νεύτων προστατευόταν από την πανούκλα επί δύο χρόνια κλεισμένος στο εξοχικό του και δεν είχε ξεφύγει από το τότε θρησκευτικό πάθος. Ο ιδιοφυής αυτός επιστήμονας ήταν ζηλωτής της πίστης. Ερμήνευσε τις βίαιες εικόνες της Βίβλου ως λόγο του Θεού. Πίστευε, ότι βρήκε μέσα στη Βίβλο την ημέρα, που θα τέλειωνε ο διεφθαρμένος αυτός κόσμος.
Ασχολήθηκε ακόμη με την Γεωμετρία, Κλασική και Αναλυτική, τη Θεωρία των Αριθμών και την Άλγεβρα, για την οποία μάλιστα συνέταξε το σημαντικό «Arithmeticæ Universalis», ένα διδακτικό βιβλίο, όπου γίνεται σαφής διαχωρισμός και μεθοδολογική αντιπαράθεση ανάμεσα στην (πρακτική) Αριθμητική και την Άλγεβρα και όπου αναπτύσσονται γενικές μέθοδοι επίλυσης βασικών αλγεβρικών προβλημάτων με σημαντική συνεισφορά στη θεωρία των εξισώσεων. |
Βαθιά θρησκευόμενος
Η ιστορία της κρυφής προσωπικότητας του Νεύτωνα ξεκινά, όταν εκείνος επέστρεψε στο κολέγιο της Αγίας Τριάδας του Κέιμπριτζ, το 1667. Ήταν μόνο εικοσιπέντε ετών κι όμως είχε ζήσει έντονες πολιτικοκοινωνικές αναταραχές.
Ο Νεύτων είχε θερμές προτεσταντικές πεποιθήσεις κι ήταν βαθιά θρησκευόμενος. Μέσα από τα ίδια του τα χειρόγραφα αποκαλύπτεται αυτή η πτυχή της κοσμοθεωρίας του, πράγμα, που δεν συνάδει καθόλου με το πώς τον βλέπουμε σήμερα. Ως έντονα θρησκευόμενος, έντονα ευλαβής, διέθετε πουριτανική ηθική, έναν αυστηρό ηθικό κώδικα, ο οποίος διαπότιζε όλη τη ζωή του.
Είχε κλονιστεί από την παρακμή που συνάντησε στο Κέιμπριτζ, όταν έφτασε εκεί για πρώτη φορά, το 1661. Ήταν μια εποχή, κυρίως μετά την παλινόρθωση του Καρόλου Βʼ, μεγάλης χαράς και «τρέλας» κι ο Νεύτων είχε τρομοκρατηθεί από τα αστεία των συμφοιτητών του. Έπιναν, κυνηγούσαν κακόφημες νεαρές σε κοντινά χωριά. Όλοι οι φοιτητές, χωρίς εξαίρεση. Τους έβρισκε στις ταβέρνες και σε άλλα μέρη, όπου έπιναν. Εκείνος, ήταν πολύ ήσυχος νέος. Εξωτερικά μάλλον φαινόταν πολύ ανιαρός.
Δεν υπάρχουν στοιχεία, ότι οι συμφοιτητές του τον συμπαθούσαν εκτός από τον φίλο του, Τζον Γουίκινς. Ο Γουίκινς και ο Νεύτων μοιράζονταν δωμάτια, επειδή αποκαρδιώθηκαν συγκατοικώντας με φοιτητές, που προτιμούσαν τη διασκέδαση από την μελέτη. Είχαν μια πολύ ιδιαίτερη σχέση. Ο Γουΐκινς ήταν ανώτερος από τον Νεύτωνα στο κολέγιο. Ωστόσο, για τα επόμενα είκοσι χρόνια έγινε ο γραμματέας του. Εκτός από την στενή παρέα, που έκαναν όλα αυτά τα χρόνια, συγκατοικούσαν. Δεν ξέρουμε εάν υπήρχε σεξουαλική σχέση μεταξύ τους, όμως αυτή ήταν η μεγαλύτερη φιλία, που είχε ο Νεύτων.
Επί δύο δεκαετίες, από το 1667, ο Νεύτων κλείστηκε στον ιδιωτικό κόσμο της μελέτης του. Δεν πήγαινε πουθενά, ταξίδευε σπανίως. Ποτέ δεν πήγε στην ηπειρωτική Ευρώπη. Ήταν τόσο απομονωμένος, που έμενε στο δωμάτιό του και μελετούσε επτά ημέρες την εβδομάδα επί δεκαοκτώ ώρες την ημέρα. Ο ίδιος πίεζε τον εαυτό του να μελετήσει. Είχε δική του βιβλιοθήκη με 1.600 έως 1.800 τόμους και ζούσε σε έναν κόσμο, που τον πλησίαζε μέσα από τα έντυπα ή χειρόγραφα άλλων.
Η «Αλήθεια» του Νεύτωνα
Στα μέσα του 1660, ο Νεύτων πήρε μια τολμηρή απόφαση: «Είμαι φίλος του Πλάτωνα, είμαι φίλος του Αριστοτέλη, όμως η αλήθεια είναι ο καλύτερος φίλος μου». Αποφάσισε να ψάξει πέρα από τα σύνορα των κλασικών, για να ανακαλύψει καινούριες αλήθειες για το Σύμπαν.
Διάβαζε με μανία τη φιλοσοφία ενός γνωστού γάλλου μελετητή, του Ρενιέ Ντεκάρτ. Στις αρχές του 17ου αιώνα ο Ντεκάρτ παρομοίασε το Σύμπαν σαν μια γιγαντιαία μηχανή, που γυρίζει σύμφωνα με το ρολόι. Στο σπίτι του, κατά τα χρόνια της πανούκλας, 1665 και 1666, ο Νεύτων ενδιαφέρθηκε για τη μηχανοκρατική φιλοσοφία του Ντεκάρτ, όμως ήδη την υποψιαζόταν.
Από πού προκύπτει η τόση τάξη και ομορφιά που βλέπουμε; Μήπως προκύπτει από φαινόμενα, τα οποία μοιάζουν σαν τα αισθητήρια όργανα ενός Όντος και αυτό το Ον είναι άυλο, ζων, ευφυές, πανταχού παρών σε έναν απέραντο χώρο; Είναι το Σύμπαν μια μάζα ύλης χωρίς ζωή ή ένας κόσμος, που ζει και οδηγείται από τον Θεό; Συναρπάστηκε ο Νεύτων από τη δύναμη, που κρατάει την Σελήνη σε τροχιά και που κάνει τα μήλα να πέφτουν. Θεωρούσε, ότι σίγουρα, η βαρύτητα ήταν θεϊκή δύναμη και όχι τυχαία. Ο Νεύτων είχε εμμονές.
Σε δεκαοκτώ μήνες έγινε ο μεγαλύτερος μαθηματικός στον κόσμο. Επινόησε τον Απειροστικό Λογισμό, που τον βοήθησε να μελετήσει τις κινήσεις των πλανητών. Επί αιώνες, φιλόσοφοι από τον Αριστοτέλη ως τον Ντεκάρτ πίστευαν, ότι το λευκό φως είναι αγνό και τα χρώματα παράγονταν από την μετατροπή του λευκού φωτός. Όμως, ο Νεύτων σκέφτηκε πολύ αυτή την θεωρία. Χησιμοποιώντας πρίσματα απέδειξε, ότι το λευκό φως παράγεται από τα βασικά χρώματα. Τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Μέχρι τα τέλη του 1660 διαδόθηκαν στην Ευρώπη οι εκπληκτικές επιστημονικές ανακαλύψεις του Νεύτωνα, όμως η θρησκευτική του έμπνευση αγνοήθηκε. Ο Νεύτων ήθελε να σχεδιάσει ένα Σύμπαν, όπου ο Θεός ήταν απολύτως παρών και απολύτως ισχυρός.
Κρυφός αλχημιστής
Ο ιστορικός δρ. Στήβεν Σνόμπελεν, εξέτασε 4.000 σελίδες, που έγραψε ο Νεύτων και που πουλήθηκαν σε δημοπρασία, αλλά δεν τις αγόρασε ο Κέινς. Από τα χειρόγραφα προέκυψε η εικόνα ενός Νεύτωνα στοχαστή, που ήθελε να αποκαλύψει ένα μεγάλο σχέδιο, την αλήθεια του Θεού, την πραγματική θεωρία του. Ήταν ένας Νεύτων, που αποκαλύφθηκε με όλη τη δόξα και τη θέλησή του. Βλέπουμε την θεολογική του άποψη, την επιστήμη του, την Αλχημεία του.
Επί εικοσιπέντε χρόνια, από το 1668, ο Νεύτων αφοσιώθηκε σε αυτή την παράνομη και κρυφή πρακτική. Επί αιώνες οι αλχημιστές έψαχναν την φιλοσοφική λίθο. Το μυθικό συστατικό, που μετατρέπει τα βασικά μέταλα σε ατόφιο χρυσάφι. Πολλοί απατεώνες ισχυρίζονταν, ότι την κατείχαν. Σε μερικές περιπτώσεις υπήρξε πολύ προσοδοφόρο. Μπορούσες να «αρμέξεις» λεφτά από δούκες ή πρίγκηπες, δεν υπάρχει αμφιβολία όμως, ότι ήταν και τρομερά επικίνδυνο αν σε έπιαναν. Γνωρίζουμε, ότι μία από τις συνηθισμένες τιμωρίες των απατεώνων ήταν να τους κρεμούν σε ικρίωμα και συχνά τους ανάγκαζαν να φορούν λαμέ κοστούμια, για να γίνουν δημόσιο θέαμα.
Ο Νεύτων έγινε κρυφά ένας από τους μεγαλύτερους αλχημιστές της Ευρώπης. Το γιατί έμαθε την «ύποπτη τέχνη» της Αλχημείας απασχολεί τον κόσμο επί τριακόσια χρόνια. Εργάστηκε με αυστηρή μυστικότητα. Ακόμη κι ένας βοηθός του, που δεν δεν είχε ιδέα για το τι έβλεπε ο Νεύτων στο χωνευτήρι μετάλλων, έγραψε: «Δεν μπόρεσα να εισχωρήσω στον σκοπό του, όμως, οι κόποι και η εργατικότητά του με έχουν κάνει να σκεφτώ, ότι στόχευε σε κάτι πολύ πιο πέρα από την ανθρώπινη τέχνη και την βιομηχανία».
Σήμερα, οι ερευνητές ακόμη προσπαθούν να εισχωρήσουν στο μυαλό του αλχημιστή Νεύτωνα. Στο πανεπιστήμιο της Ιντιάνα των Η.Π.Α., ο καθηγητής Μπιλ Νιούμαν ξόδεψε χρόνια μελετώντας τις κωδικοποιημένες συνταγές του. Έκανε ξανά τα πειράματα μετά από τριακόσια χρόνια. Το έργο αυτό ήταν πολύ μεγάλο. Ο Νεύτων, όπως και άλλοι αλχημιστές, πίστευε, ότι οι μέθοδοι της Αλχημείας ίσως ήταν κρυμμένες σε αρχαία κείμενα. Από την Βίβλο μέχρι τους μύθους των αρχαίων ελλήνων. Σε μερικές περιπτώσεις ερμήνευε τους μύθους με πολύ επακριβή τρόπο, ώστε να αντιστοιχούν στις πραγματικές φόρμουλες, που μπορούν να επεξεργαστούν σε ένα εργαστήριο.
Ο Νεύτων, όπως όλοι οι αλχημιστές, έκρυψε τα συστατικά του, σε χαρακτηριστικούς γρίφους. «Το σώμα μας, με αυτή τη σύσταση, είναι ερμαφρόδιτο. Περιέχει και τα δύο φύλα. Είναι πατέρας και μητέρα για την λίθο». Ερμαφρόδιτο, εννοεί τον βασιλίσκο αντιμονίου, που προκύπτει από την ένωση αντιμονίτη με σίδηρο σε υψηλή θερμοκρασία.
Μερικοί από τους κωδικούς, τους οποίους χρησιμοποιούσε, δείχνουν την μεγάλη απόσταση, που ηθελημένα κρατούσε από το γυναικείο φύλο. Τέτοιοι κωδικοί ήταν, «πράσινο λιοντάρι», «άθλια πόρνη», «εμμηνόρροια της άθλιας πόρνης». Χρησιμοποιούσε τέτοιους κωδικούς για να περιγράψει μέταλλα!
 Τα αλχημικά χειρόγραφά του Νεύτωνα περιλαμβάνουν ένα πλούσιο σύνολο διάφορων τύπων εγγράφων, ανάμεσα στα οποία συμπεριλαμβάνονται σημειώσεις εργαστηρίων, περιγραφές των αλχημικών ουσιών και των διαδικασιών, μεταγραφές από άλλες πηγές, ακόμη και ποίηση. |
Τι κρατάει λοιπόν, κρυφό ο Νεύτων; Σημαντικά στοιχεία βρέθηκαν στο κολέγιο του Κείμπριτζ, όπου φυλάσσονται τα χειρόγραφα του Νεύτωνα, που αγόρασε ο Κέινς. Ο καθηγητής Ροτάνσι λέει, ότι το χειρόγραφο μιας αρχαίας αλχημιστικής πραγματείας αποκαλύπτει τον κρυφό σκοπό αυτής της αναζήτησης. Είναι η «tabulus maradina», όπου υποτίθεται, ότι κρύβεται το μυστικό της φιλοσοφικής λίθου.
Ο δρ. Ροτάνσι εξηγεί, ότι ο Νεύτων έψαχνε τη φιλοσοφική λίθο όχι για να γίνει πλούσιος μετατρέποντας μέταλλα σε χρυσό, αλλά για να κατανοήσει τα μυστικά του Θεού. Οι αλχημιστές πίστευαν, ότι αυτό το έγγραφο δεν περιέγραφε μόνο το πώς ο Θεός δημιούργησε το Σύμπαν, μα τους έδινε την δυνατότητα να μιμηθούν το έργο του και με αυτό θα πετύχαιναν θαύματα στην φύση. Δεν ήταν μάγος με την έννοια να κυριαρχήσει τις δυνάμεις για να δημιουργήσει θαύματα. Ήθελε απλώς να κατανοήσει τα μυστήρια του Θεού. Ο Νεύτων πίστευε, ότι ο Θεός παρέδωσε τα μυστικά του στο Νώε και επέζησαν τμηματικά σε αρχαία κείμενα και μύθους και κυρίως στην φιλολογία των αλχημιστών.
Ποτέ δεν έχασε την πίστη του στην Αλχημεία θεωρώντας, ότι κρύβει μεγάλα μυστικά του Σύμπαντος αν μπορούσαμε να τα αποκωδικοποιήσουμε. Ο Νεύτων ένιωσε, ότι ο Θεός τον επέλεξε για αυτόν τον λόγο. Έγραφε στα λατινικά το όνομά του: Isaacus Newtonus. Έπαιζε με τους αναγραματισμούς και τους μετέτρεπε σε Jehovah Sanctus Unus, δηλαδή, ένας Ιερός Θεός. Άρα, ήδη υπήρχαν ενδείξεις μιας δυνατής αίσθησης του φοιτητή του Κέιμπριτζ, ότι ήταν παράξενος, ξεχωριστός, εκλεκτός.
Χρησιμοποιούσε τη φράση των αλχημιστών «Μύστης» και θεωρούσε, ότι ήταν κάποιος, που είχε το δώρο της χάρης να ολοκληρώσει τις σπουδές του και να ερμηνεύσει τον κόσμο. Ο Νεύτων πίστευε, ότι μέσω της Αλχημείας ανακάλυπτε τα μυστικά του Θεού. Ο παράξενος συνδυασμός της λεγόμενης «κοινής» Χημείας με το μύθο και τις μυστικιστικές εικόνες, τον βοήθησαν σε μια μοναδική ερμηνεία του κόσμου.
Ένα από τα βασικά πειράματά του τον έκανε να αντιληφθεί την αληθινή φύση των χρωμάτων. Όταν έκανε τα πειράματα Οπτικής με το πρίσμα, είναι πιθανόν να σκέφτηκε, ότι το πρίσμα διαχωρίζει το λευκό φως σε διαφορετικών τύπων σωματίδια, όπως ακριβώς κάνουμε, όταν διυλίζουμε πιο μικρά σωματίδια από τα πιο μεγάλα. Ένα μεγάλο οπτικό «σουρωτήρι».
Το μεγάλο δίλημμα
Ο Νεύτων απορροφήθηκε στα μυστήρια του χωνευτηρίου και τα πρώτα επιστημονικά του επιτεύγματα τον προώθησαν κοινωνικά. Σε ηλικία 26 ετών έγινε καθηγητής Μαθηματικών. Τώρα, έπρεπε να δίνει διαλέξεις. Όμως, είχε ελάχιστο χρόνο να αφιερώσει στους φοιτητές κι εκείνοι ενδιαφέρονταν ελάχιστα γιʼ αυτόν τον «ακατανόητο» συνετό καθηγητή. Χρόνια αργότερα, ο βοηθός του κατέγραψε: «Λίγοι απευθύνθηκαν σε αυτόν, λίγοι τον κατάλαβαν και μερικές φορές επιθυμώντας ακροατές διάβαζε στους τοίχους».
Ο Νεύτων βρέθηκε σε τρομερό δίλημμα, όταν άρχισε να ανεβαίνει την ακαδημαϊκή κλίμακα. Θα απαιτούσαν να πάρει όρκους και να γίνει κληρικός της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Αυτό τον έφερε σε μία σύγκρουση, που απειλούσε να καταλήξει σε ατίμωση. Ερεύνησε την ιστορία του Χριστιανισμού. Είχε πειστεί, ότι η Καθολική και Αγγλικανική Εκκλησία ιδρύθηκαν διαστρέφοντας το Λόγο του Θεού, ενώ ο Νεύτων είχε πειστεί για τη μοναδικότητα του Θεού.
Ερμήνευε τον εαυτό του μέσα από την αίρεση. Ξεκίνησε να ελαχιστοποιεί, να υποβιβάζει και τέλος να αρνείται τη θεία φύση του Ιησού. Πολύ νωρίς έφτασε στο συμπέρασμα, ότι η Αγία Τριάδα είναι βλασφήμια της Πρώτης Εντολής που αναφέρει: «Δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από εμένα». Η λατρεία του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ─κατά την άποψη του Νεύτωνα─ είναι αίρεση. Μέχρι τις αρχές του 1670, είχε γίνει κρυφός αιρετικός. Είχε πειστεί, ότι η διδασκαλία της Αγίας Τριάδας, στην οποία ο Ερρίκος Ηʼ είχε αφιερώσει το Κολέγιο της Αγίας Τριάδας, ήταν ένα είδος βλασφήμιας.
Η καριέρα του θα είχε λήξει αν είχε εκθέσει στο Κέιμπριτζ τις απόψεις του κατά της Αγίας Τριάδας. Θα τον εξοστράκιζαν. Σίγουρα, δεν θα τον καταδίκαζαν σε θάνατο, όμως μία πιθανότητα θα ήταν να τον φυλάκιζαν. Ίσως να γινόταν στόχος των κυνηγών των αιρετικών και να τον μαστίγωναν άγρια οι κληρικοί. Ένας αιρετικός, όπως και ένας μάγος, είναι απειλή. Όχι μόνο για την «αλήθεια», αλλά και φυσική απειλή. Θα άμβλυνε τις κοινωνικές και θρησκευτικές διαφορές των ανθρώπων, θα διέφθειρε την κοινότητα και πολύ συχνά, όπως ξέρουμε από το κυνήγι μαγισσών, ο όχλος ενεργούσε άμεσα εναντίον τέτοιων ανθρώπων. Τους λίντσαραν, τους κλωτσούσαν μέχρι θανάτου, τους καίγανε.
Η βία εκείνης της εποχής αντανακλάται στα καταπιεσμένα χειρόγραφα του Νεύτωνα. Εστιάζει την οργή του κατά των μοναχών, που διέφθειραν τον Χριστιανισμό επιβάλλοντας την Αγία Τριάδα. Βλέπουμε σε κάθε σελίδα να επιχειρηματολογεί γράφοντας, ότι οι πρώτοι Πατέρες της Εκκλησίας ήταν άθλιοι. Εγκληματίες. Συχνά τους αποκαλεί δολοφόνους για κάποιες πράξεις τους. Στην ηρεμία του δωματίου του, ο Νεύτων χαίρεται με το θάνατο καλογριών, που διάβασε σε ένα παλιό ιστορικό βιβλίο. Του άρεσαν πολύ κάποια, που διάβαζε για τα φοβερά, που έπαθαν κάποιες ρωμαιοκαθολικές μοναχές. Για κάποιον σαν τον Νεύτωνα, οι ρωμαιοκαθολικοί δεν θεωρούνται άνθρωποι. Θεωρούσε, ότι είχαν συμβιβαστεί με τον Αντίχριστο. Αυτή η ίδια επιχειρηματολογία ήταν, που επέτρεψε στον Κρόμγουελ να σφαγιάσει 10.000 ρωμαιοκαθολικούς χωρικούς, επειδή δεν τους θεωρούσε ανθρώπους.
Μελετητής της Βίβλου
Ο Νεύτων μελέτησε με μανία τα βιβλικά κείμενα. Είχε τριάντα Βίβλους σε πολλές γλώσσες, όπως τα εβραϊκά και τα αραβικά. Τα αγαπημένα του προφητικά βιβλία ήταν ο Δανιήλ και η Αποκάλυψη. Ο Νεύτων πίστευε, ότι περιείχαν κωδικοποιημένο το Λόγο του Θεού, καθώς και την περιγραφή περασμένων και μελλοντικών γεγονότων. Διαβάζοντας την Αποκάλυψη πείστηκε, πως ο Θεός είχε προβλέψει, ότι οι καθολικοί θα διέφθειραν το Χριστιανισμό.
Σύγκρινε την Καθολική Εκκλησία με ένα είδος συνουσίας. Μιας πνευματικής συνουσίας. Αν φανταστούμε την αγνή εκκλησία σαν αγνή παρθένα θα φανεί λογικό, ότι η Καθολική Εκκλησία, η Εκκλησία της Αγίας Τριάδας είναι σαν πόρνη, που συνουσιάστηκε με διεφθαρμένες, μη βιβλικές διδασκαλίες. Διέθετε ένα παθιασμένο μίσος.
| Σε κρυφό, αδημοσίευτο μέχρι πρότινος χειρό- γραφο σχετικά με την ανάπτυξη των μετάλλων ο Νεύτων δίνει αλχημιστική άποψη στο Σύμπαν. Το χειρόγραφο αυτό ξεκινά με την συζήτηση περί μεταλλικών δένδρων και έπειτα κάνει μια λεπτομερή αναφορά πάνω στη θεωρία, ότι η Γη είναι ζωντανή. Ότι αναπνέει, εισπνέει και εκπνέει. Ο Νεύτων έγραψε, ότι ένα σχεδόν μαγικό συ- στατικό, το Salnitrum, μετέτρεπε τη Γη σε ζων- τανό Ον. Πίστευε, ότι το Salnitrum ανακυκλω- νόταν διαρκώς από τα αστέρια ως τον πυρήνα της Γης δίνοντας ζωή στα μέταλλα, που έβλεπε στην φιάλη του, καθώς και τρέφοντας τα φυτά. Συχνά χρησιμοποιούσε αλχημιστικές θεωρίες, για να εξηγήσει τη βαρύτητα. | Όπως ο Νεύτων μελετούσε τα βιβλία με τις προφητείες, για να ανακαλύψει το σχέδιο του Θεού, έτσι κοίταζε και στο χωνευτήρι με τα αλχημικά του, για να ανακαλύψει τους νόμους του Θεού για το Σύμπαν. |
Η Αλχημεία έπεισε τον Νεύτωνα, ότι το χέρι του Θεού επηρέασε τα πάντα, ακόμη και τα σωματίδια στο χωνευτήρι μετάλλων. Χλεύαζε επιστήμονες, όπως Ντεκάρτ, ο οποίος έβλεπε έναν αδρανή, άθεο κόσμο.
 O Ισαάκ Νεύτων ήταν ένας πολυμαθής θεολόγος. Έγραψε πολλές μελέτες και θρησκευτικά φυλλάδια, που ασχολούνται με την κυριολεκτική ερμηνεία της Βίβλου. |
Αγία Τριάδα
και Αντίχριστος
Το 1675, η διπλή του ζωή, κινδύνευε νʼ αποκαλυφθεί. Δεν μπορούσε ν΄αναβάλλει άλλο την υποχρέωση που είχε ως καθηγητής να γίνει κληρικός. Όμως, αυτό ήταν εναντίον των αιρετικών του πεποιθήσεων. Γι αυτό πήγε στο Λονδίνο, να πείσει τον Κάρολο Βʼ να τον απαλλάξει από το να γίνει κληρικός.
Αφότου είδε τους σύμβουλους του βασιλιά, ο Νεύτων παρευρέθηκε για πρώτη φορά στη Βασιλική Εταιρεία, το κυριότερο επιστημονικό σώμα. Τότε, ήταν μόλις 33 ετών, αλλά πολλά μέλη, τον αντιμετώπισαν με δέος. Ενθουσιάστηκε από αυτή την υποδοχή. Δέχτηκε να στείλει στην Εταιρεία ένα επαναστατικό έγγραφο, που είχε τίτλο: «Μία υπόθεση στην εξήγηση των ιδιοτήτων του φωτός». Τα διαπρεπή μέλη της Βασιλικής Εταιρείας πρέπει να μπερδεύτηκαν από την αλχημιστική γλώσσα, που καθρέφτιζε το μυστικό χειρόγραφό του σχετικά με την ανάπτυξη των μετάλλων. Η κρυφή Αλχημεία του, έδειχνε να δίνει νέες γνώσεις στην επιστήμη, καθώς και στο έργο του Θεού. Και ο Νεύτων ήταν συνεπαρμένος.
Αργότερα εκείνον τον χρόνο, έχοντας περάσει τέσσερις εβδομάδες από τότε που διάβασαν το έργο του στην Βασιλική Εταιρεία, ο συγγραφέας έμενε στο εργαστήριό του και άκουσε τα νέα που περίμενε. Ο Κάρολος Β΄ τον απάλλαξε από το να γίνει ιερωμένος χωρίς να γνωρίζει, ότι απάλλαξε έναν αιρετικό.
Προς το παρόν, ο Νεύτων ήταν ασφαλής. Όμως, θα βασάνιζε το μυαλό του για την υπόλοιπη ζωή του. Έπρεπε να σιωπήσει ή να καταγγείλει δημόσια τη διαφθορά της Αγγλικανικής Εκλησίας; Αν υπάρχει η Αγία Τριάδα, υπάρχει και ο Αντίχριστος. Αυτές οι ανησυχίες δεν είναι κάτι, που μπορείς να παραβλέψεις λέγοντας «θα το αντιμετωπίσω αύριο». Δεν είναι κάτι, που φεύγει, όταν πας για ύπνο. Θα στοιχειώσει τα όνειρά σου.
Τα μυστικά
του ναού του Σολομώντα
Ήταν σίγουρος, ότι ακολουθούσε το θέλημα του Θεού. Το μεγάλο του σχέδιο ήταν να καταλάβει τα μυστικά του Θεού σχετικά με τη Δημιουργία και τις δυνάμεις του Σύμπαντος. Τα σχέδια του Θεού για την Δευτέρα Παρουσία και την επιστροφή στον αγνό Χριστιανισμό. Ως ο «Μύστης», ο Νεύτων πίστευε, ότι επιλέχθηκε για να αποκωδικοποιήσει τα μυστικά, που έκρυψαν με ασφάλεια οι αρχαίοι. Στο μυαλό του ανακάλυπτε ξανά ό,τι ανακάλυπταν οι λίγοι εκλεκτοί, που είχε επιλέξει ο Θεός, για να μοιραστούν τα μυστικά του. Ήταν πεπεισμένος, ότι ήταν όντως ξεχωριστός. Είχε την ξεχωριστή εμπιστοσύνη του Θεού.
Πίστευε, ότι οι αρχαίοι ναοί έκρυβαν μυστικά και μόνο οι εκλεκτοί σαν κι αυτόν, θα τα ανακάλυπταν. Είχε ενθουσιαστεί με το ναό του Βασιλιά Σολομώντα, που παλιά βρισκόταν στο Τείχος των Δακρύων της Ιερουσαλήμ. Θεώρησε, ότι είδε το σχέδιο του ναού κωδικοποιημένο στη Βίβλο. Προσπαθούσε να σπάσει τον κώδικα για πολλά χρόνια. Για τον Νεύτωνα, οι σκηνές της Αποκάλυψης λαμβάνουν χώρα στον παραδεισένιο ναό και για να καταλάβει την Αποκάλυψη, τα σύμβολα, έπρεπε να καταλάβει πώς ήταν ο ναός.
Επίσης, ο ναός ίσως φανέρωνε την ημερομηνία, που θα τελείωνε αυτός ο διαφθαρμένος κόσμος με την Αποκάλυψη και θα αναγεννιόταν ο αγνός Χριστιανισμός. Ήταν το αντικείμενο της προφητικής ελπίδας του, επειδή πίστευε, ότι ο ναός θα χτιζόταν ξανά στην Ιερουσαλήμ, όταν θα επέστρεφε ο Ιησούς. Αυτό ήταν μέρος της προφητικής ελπίδας του. Πίστευε, ότι αυτό θα συνέβαινε κι ότι ο ναός θα εμπλούτιζε τις επιστημονικές του γνώσεις. Πίστευε, ότι ο συγκεκριμένος ναός ήταν, κυριολεκτικά, το σχέδιο των μυστικών του Σύμπαντος, ο προσανατολισμός του, το μέγεθός του. Τον σχεδίασε ξανά. Έκανε θεμελιώδεις μαθηματικούς υπολογισμούς, για να κατανοήσει σε βάθος το Σύμπαν και στην ουσία τη σκέψη του Θεού.
 Διάγραμμα του ναού του Σολομώντα από τον Ισαάκ Νεύτωνα. |
Οι «Μαθηματικές Αρχές»
Το 1684, ο Έντμουντ Χάλλεϋ, νεαρός αστρονόμος τότε, έκανε μία ερώτηση στον Νεύτωνα, που θα έστρεφε και πάλι την επιστημονική ευφυία του στη βαρύτητα, τη μυστηριώδη δύναμη, που ενώνει το Σύμπαν. Η ερώτηση ήταν: Τι καμπύλη σχηματίζουν οι πλανήτες αν υποθέσουμε, ότι η δύναμη έλξης προς τον Ήλιο είναι ίση με το τετράγωνο της απόστασής τους από αυτόν;
Η ερώτηση του Χάλλεϋ θα άλλαζε για πάντα την επιστήμη, γιατί ο Νεύτων μελέτησε το θέμα μανιωδώς επί τρία χρόνια. Αργότερα, ο Χάλλεϋ παρέλαβε ένα σύντομο σχεδιάγραμμα με την κίνηση των πλανητών σε τροχιά. Ο Χάλλεϋ είχε στα χέρια του τους καρπούς των «Μαθηματικών Αρχών», που εκδόθηκαν το 1687. Πρόκειται για το καλύτερο επιστημονικό βιβλίο, που γράφτηκε ποτέ. Είναι η πιο εκπληκτική δουλειά. Πρόκειται για το βιβλίο, που τα περικλείει όλα. Το πιο τολμηρό βιβλίο κάθε επιστημονικής πραγματείας, που γράφτηκε ποτέ.
Στις «Μαθηματικές Αρχές» ο Νεύτων εξηγεί αναλυτικά τους Νόμους της Κίνησης. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του ήταν ο Παγκόσμιος Νόμος της Βαρύτητας. Αναφέρει, ότι κάτι στο τέλος του Σύμπαντος, δισεκατομμύρια μίλια μακριά, ασκεί έλξη σʼ ένα σωματίδιο στην άλλη άκρη του Σύμπαντος. Είναι εκπληκτική σκέψη και κατά την γνώμη όλων δεν υπήρξε κάτι παρόμοιο στη Φυσική μέχρι τότε.
Μα, βαθιά μέσα στις σελίδες των «Μαθηματικών Αρχών», ειδικά στις τελευταίες εκδόσεις, οι ερευνητές ανακάλυψαν στοιχεία, που δείχνουν τον κρυφό Νεύτωνα, τον παθιασμένο αλχημιστή. Ο δρ. Νιούμαν βρήκε στοιχεία, όπου ο Νεύτων έδινε μια αλχημιστική εξήγηση για τη βαρύτητα περιγράφοντας τον ρόλο των κομητών.
| Όσον αφορά στο φυσικό κόσμο, είχε ένα όραμα. Ακόμη και στο βιβλίο του «Μαθηματικές Αρχές» βλέπουμε το Salnitrum, τη νιτρική θεωρία, όπου λέει, ότι οι ουρές των κομητών βυθίζονται στη Γη και κατά κάποιο τρόπο επιστρέφουν ψηλά στα εξωτερι- κά σημεία του Διαστήματος και τέλος, χρησιμεύουν ως «τροφή» για τον Ήλιο, που του επιτρέπει να συνεχίζει να φλέγεται. Σκεφτόταν λοιπόν, σύμ- φωνα με την Θεωρία της Ανακύκλω- σης, ακόμη κι όταν έγραφε τις «Μαθη- ματικές Αρχές». Επίσης πίστευε, ότι οι κομήτες είναι προϊόντα της οργής του Θεού. | Οι κομήτες, σύμφωνα με τον Νεύτωνα, είναι καταστροφικά όπλα, που θα εξαλείψουν τον διεφθαρμένο κόσμο και θα φέρουν την Αποκάλυψη, όπως προλέγει η Βίβλος. |
Έψαξε στην Βίβλο γα ημερομηνίες, όπου η Γη θα καταστραφεί από άγρια δίνη και η επιστροφή του Ιησού θα φέρει ως αποτέλεσμα 1.000 χρόνια αγνού Χριστιανισμού. Οι πλανήτες και οι κομήτες μπορούν μονάχα να προκύψουν από την κυριαρχία ενός ευφυούς και ισχυρού όντος. Ο Θεός λοιπόν, τοποθέτησε τους πλανήτες σε διαφορετικές αποστάσεις από τον Ήλιο, ώστε σύμφωνα με τους βαθμούς πυκνότητας να έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη ποσότητα από την θερμότητα του Ήλιου.
|
Απογοητεύσεις
Εν τω μεταξύ, ο Νεύτων συνέχιζε την Αλχημεία του. Τέλος, το 1693, το μυστικό του Θεού έδειχνε να κοντεύει να αποκαλυφθεί. Παρακολουθούσε μαρμαρωμένος, καθώς ο χρυσός με ειδικό υδράργυρο φούσκωνε μπροστά του. Ήταν αυτή η φιλοσοφική λίθος; Δοκίμασε το πείραμα πολλές φορές, όμως έκανε λάθος. Τα πειράματα απέτυχαν. Συνειδητοποίησε, ότι αυτό ήταν το τέλος της προσπάθειας. Πρέπει να είχε απογοητευτεί, επειδή έψαχνε για θεμελιώδεις απαντήσεις και είχε αποτύχει στην Αλχημεία όσο δεν είχε αποτύχει σε άλλες επιδιώξεις του.
Εν τω μεταξύ, στη ζωή του υπήρχαν άλλες εντάσεις. Ο Νεύτων είχε δεθεί στενά με έναν έξοχο, νεαρό μαθηματικό και αλχημιστή, τον Νικολά Φάτιο ντε Μπυγιέ. «Παρακαλώ πες μου αν μπορείς να βρεις κατάλυμα και για τους δυό μας στο ίδιο σπίτι προς το παρόν ή αν θέλεις να βρω άλλο κατάλυμα. Είμαι δικός σου, στην διάθεσή σου με όλη μου την στοργή», του έγραφε. Όμως, το 1692, ο Φάτιο, ένας υποχόνδριος, έγραψε στον Νεύτωνα ότι πέθαινε. Δεν ξέρουμε αν είχαν ερωτική σχέση, όμως, φαίνεται καθαρά από την αλληλογραφία τους, ότι αυτό επηρέασε τον Νεύτωνα συναισθηματικά.
Ο Φάτιο έζησε, όμως ένα χρόνο αργότερα η σχέση αυτή διαλύθηκε. Τότε ο Νεύτων κατέρρευσε. Κατηγόρησε φίλους του για κακές πράξεις, για τις οποίες ήταν εντελώς αθώοι. Έγραψε στον χρονικογράφο Σάμιουελ Πιπς,τον πρόεδρο της Βασιλικής Εταιρείας: «Είμαι πολύ συγχισμένος με τις περιπλοκές. Δεν έχω κοιμηθεί καλά αυτόν τον μήνα. Δεν έχω την διαύγεια, που είχα πριν. Δεν σχεδίασα ποτέ να πάρω κάτι από εσένα. Ούτε με την άδεια του βασιλιά Ιακώβου. Τώρα ξέρω, ότι πρέπει να απομακρυνθώ και να μην δω ξανά εσένα και τους καλούς μου φίλους».
Έγραψε κι ένα πιο σκληρό γράμμα στο φίλο του Τζον Λοκ. Τον κατηγόρησε, ότι προσπάθησε «να τον μπλέξει με γυναίκες». Και όταν ο Λοκ αρρώστησε, έγραψε: «Καλύτερα να πέθαινες».
Οι φίλοι του τον συγχώρησαν. Εκείνος εξήγησε, ότι είχε να κοιμηθεί πέντε νύχτες. Είχε καταρρεύσει και ο λόγος είναι, ότι είχε περάσει τα τελευταία δέκα χρόνια μεταξύ των αρχών του 1680 και των αρχών του 1690 δουλεύοντας όλες τις ώρες, που του έδωσε ο Θεός, όπως πίστευε.
Εκτός από την υπερκόπωση έπρεπε να αντιμετωπίσει τη συναισθηματική του κρίση για τον Φάτιο, την αποτυχία του στην Αλχημεία και τον μόνιμο φόβο, που είχε όλα αυτά τα χρόνια μην εκτεθεί ως αιρετικός.
Τα τελευταία χρόνια
Όμως, το ξεπέρασε και ξεκίνησε καινούρια ζωή. Μετακόμισε μονίμως από το Κολέγιο της Αγίας Τριάδας κι εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο. Τώρα, αναζητούσε και απέκτησε χρήματα και δύναμη. Έγινε πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας και Διευθυντής του Βασιλικού Νομισματοκοπείου, όπου απέκτησε περιουσία. Μέχρι τον θάνατό του, το 1727, προσπάθησε και κατάφερε να κρατήσει κρυφό το μυστικό του με κάθε τρόπο. Η πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω του, ήταν ορθόδοξοι αγγλικανοί και σκέφτηκε, ότι δεν υπήρχε λόγος να προσπαθήσει να τους πείσει, επειδή ο καιρός δεν ήταν κατάλληλος. Εξ άλλου θεωρούσε, ότι εκείνοι οι άνθρωποι δεν ήταν οι κατάλληλοι, για να δεχθούν αυτό που ήθελε να αποδείξει.
Καθώς πέθαινε, σε ηλικία 84 ετών, ο Σερ Ισαάκ Νεύτων αποκάλυψε τη διπλή ζωή του. Ξεκαθάρισε στους έκπληκτους φίλους του την επικίνδυνη αιρετική αλήθεια, που έκρυβε επί πενήντα χρόνια. Αρνήθηκε να λάβει την τελευταία μετάληψη. Δεν ήθελε να δεχθεί την αγκαλιά μιας διεφθαρμένης Εκκλησίας.
 Παρόλο, που ο Νέυτων ήταν μια εξέχουσα φυσιογνωμία στην επιστημονική επανάσταση, ήταν πολύ θρησκόληπτος. Έγραψε ακόμα και μια λίστα των αμαρτιών για τον εαυτό του, πολλοί από τους οποίους σχετίζονταν με την μη τακτική συμμετοχή του στον κυριακάτικο εκκλησιασμό. |
Επίλογος
Ο Νεύτων πέτυχε περισσότερα από κάθε επιστήμονα πριν από αυτόν. Όμως, μερικά επιτεύγματά του παραμένουν άγνωστα. Τα κρυφά του χειρόγραφα. Σε όλη του την ζωή εργάστηκε με πάθος, για να αποκαλύψει τα σχέδια του Θεού, σύμφωνα με τα οποία θα επέστρεφε ο Ιησούς, για να απαλείψει τη διαφθορά και να φέρει 1.000 χρόνια ειρήνης και αγνού Χριστιανισμού.
Στην Ιερουσαλήμ, ο δρ. Σνόμπελεν ανακάλυψε ένα εκπληκτικό έγγραφο, που φανερώνει, ότι αργά στη ζωή του ο Νεύτων αποκωδικοποίησε από την Βίβλο την ημέρα, που πίστευε, ότι θα είναι η αρχή του τέλους, η Αποκάλυψη. Ένα τέτοιο χειρόγραφο αποκαλύπτει, ότι ο Νεύτων ήταν βαθιά θρησκευόμενος. Φονταμεταλιστής σε πολλές πτυχές του. Περισσότερο απʼ ότι πολλοί μπορεί να πιστεύουμε.
Αυτό που προσπαθούσε να πετύχει ήταν να μάθει πότε θα ερχόταν το τέλος του κόσμου. Πότε θα επιστρέψει ο Ιησούς. Πότε θα συμβούν τα γεγονότα της Αποκάλυψης. Προσπάθησε να βρει την ημερομηνία όλων των γεγονότων, που προβλέπονται στην Αποκάλυψη.
Η ημερομηνία, που ο Νεύτων προφήτευσε για την Αποκάλυψη, ανήκει σε αυτόν τον αιώνα. Είναι το 2060.
Σημείωση:
Το παραπάνω κείμενο βασίστηκε
σε μεγάλο μέρος στην ταινία του Chris Οxley,
παραγωγής ΒΒC: «Νewtοn. Τhe Dark Ηeretic».
Ο τίτλος, οι εικόνες και οι υπότιτλοι
έγιναν με μέριμνα της «Ελεύθερης Έρευνας».
Το παραπάνω κείμενο βασίστηκε
σε μεγάλο μέρος στην ταινία του Chris Οxley,
παραγωγής ΒΒC: «Νewtοn. Τhe Dark Ηeretic».
Ο τίτλος, οι εικόνες και οι υπότιτλοι
έγιναν με μέριμνα της «Ελεύθερης Έρευνας».
