Η ίδια η λέξη ερμητικό προέρχεται από το όνομα του Ερμή και χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα, όταν θέλουμε να δείξουμε πόσο καλά σφραγισμένο είναι κάτι, από πόρτα, ιδέα ή μυστικό. Οι ιδιότητες που αποδίδονται στον Ερμή είναι ένα πραγματικό χάος: Από θετικές επιστήμες μέχρι και θεοτικές ιδεοληψίες.

Ας δούμε πού οφείλονται αυτά τα κουλουβάχατα.

Αν χρειαστείτε το CV του το βρίσκετε παντού, αλλά για να ξέρετε ότι κι εμείς, όχι μόνο το βρήκαμε, αλλά ανακαλύψαμε δύο ληξιαρχικές πράξεις γέννησής του: Την πρώτη στην αρχαία Αίγυπτο και μια μεταγενέστερη στην αρχαία Ελλάδα.

Στην αρχαία Αίγυπτο έχαιρε σεβασμού, ήταν ένας πανεπιστήμονας. Το γνωστότερο από τα γραπτά που έχει χρεωθεί ότι έγραψε, είναι ο «Σμαραγδένιος Πίνακας». Η ηλικία της συγγραφής του, καθώς και άλλων γραπτών που του αποδίδονται, χάνονται στα βάθη των χρόνων της φαραωνικής Αιγύπτου και σύμφωνα με τον Αρτάπανο τον Αλεξανδρέα (ιουδαίος συγγραφέας του 2^ου π.Χ. αιώνα) είχαν ξεκάθαρα, επιστημονικό χαρακτήρα. Τα γραπτά αυτά τα δίδασκαν οι αιγύπτιοι ιερείς στους μύστες.

Σε αυτόν αποδίδεται η ανακάλυψη της γλώσσας, του αλφάβητου, της γεωμετρίας, της αριθμητικής, της αστρονομίας, της ιατρικής, του χορού, της μουσικής, της γλυπτικής, κάθε επιστήμης και κάθε τέχνης γενικότερα. Έτσι δικαιούμαστε να θεωρήσουμε ότι πρόκειται, είτε για έναν επιστήμονα άνθρωπο που έζησε και έγραψε, είτε σύμφωνα με τον Κικέρωνα, που μας ενημερώνει πως πριν από την εποχή του και έως εκείνη, πέντε τουλάχιστον πρόσωπα (!) διεκδικούσαν το όνομα «Ερμής». Ο Κικέρωνας αναφέρει ότι δίδαξε στους αιγύπτιους το αλφάβητό τους κι «είναι εκείνος που οι αιγύπτιοι αποκαλούν Θωθ».

Ο Διόδωρος επιμένει πολύ στην παράδοση πως ο Όμηρος, όπως και πολλοί άλλοι πριν και ύστερα από αυτόν, πήγε στην Αίγυπτο και συμβουλεύτηκε τα αιγυπτιακά ιερατικά χρονικά. Τα όσα γράφει για τον Ωκεανό (Οδ. ω, 11) και τον Ερμή (Οδ. ω, 1) είναι παρμένα από τα ιερά βιβλία της Αιγύπτου.

Ο Ηλιόδωρος στα «Αιθιοπικά» του κι αφού άκουσε τα κουτσομπολιά της γειτονιάς, λέει ότι ο Όμηρος ήταν γιος του Ερμή και γεννήθηκε στις Θήβες της Αιγύπτου. Μέσω της Οδύσσειας, ο Ερμής παρουσιάζεται ως ο μόνος των θεών που είχε το δικαίωμα να σουλατσάρει και στον Όλυμπο και στον Κάτω Κόσμο χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Εκεί στην Οδύσσεια, εμφανίζεται να μεταφέρει τις ψυχές των νεκρών στον Άδη, να είναι και αγγελιαφόρος των θεών και διάφορα άλλα.

Ευτυχώς κανείς από τους αρχαίους συγγραφείς δεν κράταγε μυστικά κι έτσι τα ξέρουμε οι σημερινοί.

Κατά τους χρόνους των Πτολεμαίων στην Αίγυπτο, ασέλγησαν επί μακρόν πάνω στα ερμητικά κείμενα, τα «εξελλήνισαν»,
και γενικότερα τους πέταξαν τα μάτια έξω σε τέτοιο βαθμό, που κατάντησαν να είναι σύμβολο με μυστικιστικό και θρησκευτικό χαρακτήρα.
Άλλο που δεν θέλουν οι άνθρωποι ―και τότε και τώρα, διότι ασφαλώς, δεν έχουμε βελτιωθεί― να γνωρίζουν κάτι τόσο «σπουδαίο», ώστε να μην μιλούν γι' αυτό, τηρώντας όρκους μυστικότητας. Εξ άλλου, όταν είναι μύστες μιας γνώσης λίγων και εκλεκτών, γίνονται εκλεκτοί, πώς να γίνει...

Οι κατά πολύ μεταγενέστεροι λυκάονες της Μικράς Ασίας, θεωρούσαν τον Απόστολο Παύλο ως μετενσαρκωμένο Ερμή. Έτσι, για την αλητεία. Να πάρουν κι αυτοί, λίγη από την δόξα του παλιού Ερμο-Θωθ. Αίγλη ε;

Στην αρχαία Ελλάδα, ο Ερμής ξέπεσε σε θεό. Όταν οι αρχαίοι έλληνες άκουσαν ότι οι ―ομοίως αρχαίοι― αιγύπτιοι είχαν έναν θεό που τον είχαν ονομάσει Θωθ, φαίνεται τους φάνηκε πολύ ταιριαστό να μεταφράσουν το όνομα Θωθ σε Ερμή. Εμένα μου φαίνεται ότι δεν πολυταιριάζει, αλλά δεν μου πέφτει λόγος και από χαρακτήρα δεν ανακατεύομαι σε ξένες υποθέσεις. Μαμά του στην αρχαία Αίγυπτο δεν ξέρουμε ποια είναι, γιατί τον γνωρίσαμε μεγάλο και δεν ρωτήσαμε. Μαμά του στην αρχαία Ελλάδα ήταν η Μαία και μπαμπάς του
―εννοείται! ― ο Δίας. Για να μην ξεχνιόμαστε ποιος είναι ο πατέρας όλων, ίσως και ο δικός μου ή και ο δικός σας.

Έγινε προστάτης των τυχερών παιχνιδιών και των κλεφτών στην αρχαία Ελλάδα όπου επιτρεπόνταν το «κλέπτειν και λωποδυτείν», προστάτης των οδοιπόρων, μιας και ο ίδιος δεν έβαζε κώλο κάτω και των αγγελιαφόρων μιας και ήταν το επίσημο επάγγελμά του.

Για να μην μας λέτε όμως ανενημέρωτους, πάρτε μια γεύση για το τι καταλάβαμε από το Πιστοποιητικό Οικογενειακής Κατάστασής του (της αρχαίας Ελλάδας για στρατολογική χρήση!). Σήμερα λένε ότι όλα ξεκινούν από μία γυναίκα (cherchez la femme) αλλά η δική μας ιστορία ξεκίνησε από έναν γίγαντα, τον Ωρίωνα, ο οποίος πολιορκούσε καιρό τις επτά κόρες ένος συναδέλφου του γίγαντα, του Άτλαντα, με καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Πλειάδες. Η πολιορκία παρακράτησε κι έτσι «βρώμισε» το θέμα φτάνοντας στ΄ αυτιά του Δία, ο οποίος για να τις «προστατεύσει» τον γέμισε πούπουλα. Έτσι έχουμε το πρώτο μας περιστέρι και από αυτό βγήκαν πολλά άλλα. Μετά είδε ότι του γέμιζε κουτσουλιές το αυτοκίνητο, τα μπαλκόνια και την αυλή, όπως γίνεται και σήμερα με τα δικά μας, τον έκανε αστερισμό και ησύχασε. Λύθηκε το πρόβλημα για εκείνον, για εμάς όμως όχι, κι έτσι αποδεικνύεται ότι και αυτή η ιστορία, από κάπου «μπάζει».

Η αμέσως επόμενη κίνησή του ήταν να πάρει πληροφορίες για τις Πλειάδες. Ο γερομπιζμπίκης ο Δίας ξεχώρισε την Μαία για την ομορφιά της και πήγε να πάρει μεζέ. Πήρε! Έτσι βρέθηκε η φουκαριάρα η Μαία να κρύβεται από την οργή της Ήρας (άλλη βλαμμένη αυτή). Όρος Κυλλήνη, ενταύθα. Κρύβεται το κορίτσι μ΄ ένα μωρό στην κοιλιά. Εκεί, σε μια σπηλιά, γεννήθηκε ο Ερμής. Την ίδια μέρα της γέννησής του, παμπόνηρος και κλέφτης, ανακάλυψε και έπαιξε τη λύρα και το βράδυ έκλεψε τα βόδια του Απόλλωνα! Βγαίνοντας από το σπήλαιο είδε μια χελώνα κι αποφάσισε να κατασκευάσει λύρα με το όστρακό της. Τη σκότωσε και χρησιμοποίησε το κέλυφος.

Άφησε τη λύρα στό λίκνο κι έσπευσε στην Πιερία όπου έβοσκαν τα «αθάνατα βόδια» των θεών. Έκλεψε πενήντα δαμάλια και για να μη διακρίνονται τα ίχνη του βαδίσματος και τον ανακαλύψουν, αντέστρεψε εμπρός-πίσω, τις χηλές των ζώων! Έπειτα, πέταξε τα σανδάλια του στον Αλφειό, και γύρισε στο λίκνο του, το βρέφος! Μπήκε στην κατοικία από την κλειδαριά «σαν πνοή ανέμου, σαν ατμός». Του είπε ο Απόλλωνας: «Είσαι απατεώνας και λωποδύτης. Συμφορά περιμένει τους βοσκούς από τις κλεψιές σου». Ερμής ο ...Τρισκάθαρμας! Έτσι είπε η αρχαία Ελλάδα και τον γέμισε με προσωνύμια. Αναγνωριζόταν ως προστάτης των κλεπτών (επειδή είχε κλέψει την αγέλη του Απόλλωνα. Σε τελετή της Σάμου επιτρεπόταν και η κλοπή. Στην Πέργαμο, οι λαθρέμποροι απαλλάσσονταν όταν πλήρωναν ένα ποσό — «χρήμα για τον Ερμή»!

Ο Ερμής έκλεβε και τους θεούς κι όλοι ήταν οργισμένοι. Από τον Ήφαιστο έκλεψε την πυράγρα, από την Αφροδίτη τη ζώνη της, από τον Δία το σκήπτρο, από τον Ποσειδώνα την τρίαινα, από τον Απόλλωνα το τόξο! Έκλεβε επίσης και τα φορέματα της μητέρας του Μαίας και τα πουλούσε κοψοχρονιά στο Μοναστηράκι. Παλιά όμως, γιατί τώρα από τιμές το Μοναστηράκι άρχισε κι αυτό να μην πλησιάζεται!

Ο Ερμής άγγιξε με το ραβδί του τις τρεις αδελφές Μινυάδες, τη Λευκίππη, την Αρσίππη και την Αλκαθόη και μεταμόρφωσε την πρώτη σε νυχτερίδα και τις άλλες δύο σε κουκουβάγιες!

Τον θεωρούσαν προστάτη όλων των οδοιπόρων και στους δρόμους έστηναν τις Ερμές, στήλες με το κεφάλι του και υψωμένο φαλλό. Τις τοποθετούσαν στους μεγάλους δρόμους της υπαίθρου, στα σταυροδρόμια και στις γέφυρες. Στόλιζαν τις στήλες με στεφάνια και προσέφεραν σπονδές θυσιάζοντας ζώα.

Είχε κι ερωτικές σχέσεις. Βαριέμαι ήδη τα ποιος-ποιαν, ποιος-ποιον και τα λοιπά! Αυτά, τα έχουν όλες οι εγκυκλοπαίδειες.

Έκανε διάφορα παιδιά. Ο ίδιος και οι πιο γνωστοί γιοι του γνωρίζουν μεγάλες δόξες στην υφήλιο ταλαιπωρώντας μας έως σήμερα, ήτοι: Ο Όμηρος στο Γυμνάσιο (Ληξιαρχείον Αιγύπτου) και ο Έρωτας δια βίου (Ληξιαρχείον Τρέχα-γύρευε).

Ο Ερμής είναι οπωπητήρ, αυτός που παραμονεύει ύπουλα τη νύχτα, πυληδόκος, αυτός που παραφυλάει τις πόρτες και πομπαίος, καταιβάτης και ψυχοπομπός, αυτός που οδηγεί τις ψυχές στη λέμβο του Χάροντα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΤΗΝ «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑ»:

• Freddy Krueger της Αρχαιότητας ― Άδης: Αφέντης των νεκρών

• Ερωτευμένος Δίας ― Πρωταθλητής της θεϊκής διαστροφής

• Κέντρο ψεύδους και απάτης ― Ο πραγματικός ρόλος του μαντείου των Δελφών

• Ο μεσαιωνισμός της κλασικής εποχής ― Λατρεία εικονισμάτων, ξύλων, λίθων, λειψάνων κ.λπ.

• Η «πατρώα» ανοησία ― Δώδεκα θεοί: Πρότυπο των τυραννικών εξουσιών της αρχαιότητας

• Γιατί ο Διόνυσος δεν έγινε δεκτός στον Όλυμπο ― Θρησκεία και πολιτική στην αρχαία Ελλάδα

• Αρχαίο θέατρο: Η «Βίβλος» των αρχ. ελλήνων

• Η αρχαία επιστήμη στην υπηρεσία του 12θεϊστικού ιερατείου ― Θαύματα από ιερείς σε αρχαίους ναούς

• Κάτω Κόσμος: Μια προσοδοφόρα επιχείρηση του 12θεϊστικού ιερατείου ― Τι συνέβαινε στα νεκρομαντεία της αρχαιότητας

• Δίκοπο μαχαίρι του πόθου ― Η θεά Αφροδίτη αποκαλύπτεται

• Παραισθησιογόνα σε αρχαία πιθάρια ― Βρέθηκαν στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα

• Ανθρωποθυσίες στην αρχαία Ελλάδα

• Η Ιερά Εξέταση του Πλάτωνα εναντίον των άθεων ― Διωγμοί άθεων στην αρχαία Ελλάδα

• Η –θεοκρατική– Πολιτεία του Πλάτωνα ― Προοιωνίστηκε τον μεσαίωνα

• Επικίνδυνος, αλλά και αναγκαίος ― Προϊστορικές καταβολές και διαχρονική εξέλιξη του Διόνυσου-Βάκχου στις ανθρώπινες κοινωνίες

• Όταν η θεά Αθηνά μπήκε πάνοπλη στην Αρχαία Αθήνα

• Συγκερασμός επικών θεογονιών ― Όλοι σχεδόν οι αρχαίοι ελληνικοί θεοί ήρθαν από την Αίγυπτο

• Νήιθ-Αθηνά ― Όψεις της ευσέβειας στην αρχαία Ελλάδα