Εάν σας έχει τύχει να έχετε ετοιμάσει δείπνο στο σπίτι περιμένοντας κάποιους φίλους κι έρθει απρόοπτα μαζί τους κι ένας vegan που δεν τον είχατε υπολογίσει ―μια εμπειρία που δεν εύχομαι σε κανέναν― ξέρετε ότι θα συμβούν με μαθηματική σχεδόν ακρίβεια τα παρακάτω:

• Θα ζητήσει πληροφορίες για κάθε συστατικό του φαγητού.

• Θα αρχίσει να διαβάζει τις ετικέτες απ' ο,τιδήποτε χρησιμοποιήσατε.

• Μπορεί να φτάσει στο σημείο να ψάξει μέχρι και τα σκουπίδια σας, προκειμένου να ξεψαχνίσει τις πληροφορίες που θέλει.

• Επειδή σίγουρα κάτι μη αποδεκτό για εκείνον θα βρεθεί, θα αρνηθεί «ευγενικά» το φαγητό σας.

Αν σταματούσε όμως εδώ, θα ήταν καλά. Το χειρότερο είναι ότι στη συνέχεια δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να χαρεί το δείπνο του αναπτύσσοντάς τους συνεχώς θεωρίες για το πόσο κακό είναι το κρέας, το τυρί ή τα αυγά, την ώρα που οι υπόλοιποι θα προσπαθούν να τα απολαύσουν.


Η θρησκεία Βεγκανισμός

Τον τελευταίο καιρό ένας μηχανισμός προπαγάνδας έχει στηθεί. Βομβαρδιζόμαστε με μηνύματα των vegans, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τις περισσότερες φορές τα μηνύματα αυτά είναι βλακώδη και αεροβατούν, διακρίνονται όμως για την επιθετικότητά τους προωθώντας ένα σύνολο πεποιθήσεων, την ιδεολογία και τον τρόπο ζωής τους.

Επιπλέον, την περασμένη βδομάδα γέμισαν τα βαγόνια του Μετρό με πληρωμένες διαφημίσεις των vegans. Οι φωτογραφίες απεικονίζουν ένα νεογέννητο μοσχαράκι με τη μητέρα του, ένα γουρουνάκι μέσα στον αμνιακό του σάκο και προσηλυτιστικά μηνύματα για τις διατροφικές τους επιλογές.

Πρόκειται για υψηλό θρησκευτικό ζηλωτισμό. Ο Βεγκανισμός ξεπροβάλλει σα μια νέα θρησκεία με όλα τα χαρακτηριστικά μιας τέτοιας.

Στρέφονται προς τον Βεγκανισμό ως ένα είδος νέας θρησκευτικής εξουσίας. Είναι ένας τρόπος ζωής, ένας ηθικός κώδικας, μια κατευθυντήρια αρχή και μια πίστη.

Με τη θέρμη του νεοφώτιστου στη νέα τους θρησκεία, οι vegans κομπορρημονούν για την επιλογή τους ―η οποία βέβαια, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω, είναι παρά φύση, ανόητη κι επικίνδυνα ανθυγιεινή― κι επιχειρούν να πείσουν κι άλλους ανθρώπους να αρχίσουν να κάνουν το ίδιο.

Kηρύσσουν συνεχώς εναντίον του κακού των «άπιστων» κρεατοφάγων και προσπαθούν να αποκτήσουν νέους προσήλυτους.

Σε ορισμένες περιπτώσεις ξεφεύγουν και προβαίνουν σε ταλιμπανίστικου τύπου επιθέσεις σε κρεοπωλεία κι άλλες σχετικές επιχειρήσεις.


Η ανοησία της χορτοφαγίας

Η χορτοφαγία και η μη κατανάλωση κρέατος όχι μόνο δεν είναι υγιεινή, όπως φημολογείται, αλλά μπορεί να καταστεί πολύ επιβλαβής για την ανθρώπινη υγεία. Ο άνθρωπος στην εξέλιξή του εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ήταν ένα παμφάγο ζώο, κυνηγός και τροφοσυλλέκτης, συντηρούμενος με φρέσκο κρέας καθημερινά ―απόλυτα απαραίτητο για τη διατροφή του, γι' αυτό εξ άλλου έχουμε και κυνόδοντες― και φυτικές τροφές, όπως άγρια λαχανικά, φρούτα και ξηρούς καρπούς.

Τις τελευταίες δεκαετίες έχει διαδοθεί η χορτοφαγία, ενώ παράλληλα δαιμονοποιήθηκε η κατανάλωση κρέατος και ζωικών προϊόντων, στα οποία ―υποστηρίζεται― ότι δήθεν οφείλονται οι περισσότερες σύγχρονες ασθένειες του δυτικού κόσμου (καρκίνος, καρδιοαγγειακά κ.ά). Κάποιοι αποκλείουν μόνο το κρέας, τα πουλερικά και το ψάρι από τη διατροφή τους, αλλά καταναλώνουν άλλες ζωικές τροφές, όπως γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι χορτοφάγοι (vegetarians). Άλλοι όμως, αποκλείουν κάθε ζωική πηγή από το διαιτολόγιό τους. Αυτοί αποκαλούνται vegans (η λέξη προέρχεται από το vegetarian).

Η απόρριψη του κρέατος από τη διατροφή μας όμως, είναι ένα τεράστιο λάθος. Οι ασθένειες της εποχής μας οφείλονται κυρίως στο περιβάλλον, στην έλλειψη σωματικής άσκησης και στην κατανάλωση ―όχι κρέατος, αλλά― κακής ποιότητας κρέατος, καθώς και στην ταχεία εξάπλωση στον 20^ό αιώνα επεξεργασμένων, συσκευασμένων, πλούσιων σε θερμίδες, αλλά φτωχών σε θρεπτικά συστατικά προμαγειρεμένων τροφών, χαμηλών σε λίπος και ελεύθερων από χοληστερίνη ψευδοτροφών, που εγκρίθηκαν από τις αρχές υγείας των δυτικών χωρών και γέμισαν την αγορά.

Όχι μόνο δεν είναι υγιεινή η χορτοφαγία, όπως φημολογείται, αλλά μπορεί να καταστεί και επιβλαβής για την ανθρώπινη υγεία. Οι χορτοφάγοι, οι οποίοι στερούν από τον οργανισμό τους τα απόλυτα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία του κρέατος, είναι αυτοί, που κυρίως παρουσιάζουν στις μέρες μας πολλαπλά προβλήματα (αναιμίες, ατονίες, καρκίνους κ.λπ.).

Η χορτοφαγία είναι εμμονή και φανατισμός. Οι περισσότεροι χορτοφάγοι είναι χλωμοί, γερασμένοι με ρυτιδιασμένα πρόσωπα, έχουν ατονία, χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα, προβλήματα δυσπεψίας, μερικοί έχουν χάσει και τα μαλλιά τους. Μερικά παιδιά vegans έχουν χάσει τη ζωή τους από την ανοησία των γονέων τους να μην τους δίνουν ζωικές τροφές, ενώ άλλα παιδιά έχουν καθυστερημένη ανάπτυξη.

Ο Nathan Pritikin, ο μεγαλύτερος υποστηρικτής μιας χορτοφαγικής δίαιτας χαμηλής σε λιπαρά, έπαθε λευχαιμία και με το άκουσμα της πάθησής του έπεσε σε κατάθλιψη κι αυτοκτόνησε.

Η Aveline Kushi, μια από τις αρχηγούς της μακροβιοτικής δίαιτας (μιας χορτοφαγικής δίαιτας ιαπωνικής προέλευσης που προωθήθηκε ως η ιδανική δίαιτα για την πρόληψη και θεραπεία του καρκίνου) διαγνώσθηκε με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και πέθανε μετά από εννέα χρόνια πάλης με τη νόσο.

Και στη χώρα μας σχετικά πρόσφατα, επιφανής χορτοφάγος, φανατικός και μαχητικός, ο οποίος έκανε διαλέξεις κι έγραφε σχετικά βιβλία, πέθανε από καρκίνο σχετικά νέος.

Αναλυτικές πληροφορίες για το θέμα μπορείτε να βρείτε στο άρθρο της «Ελεύθερης Έρευνας»: Η ανοησία της χορτοφαγίας.

Η εξέλιξη των οικόσιτων ζών από τα άγρια
με την ανθρώπινη παρέμβαση

Η αποχή από το κρέας, σύμφωνα με τους χορτοφάγους, δεν γίνεται μόνο για λόγους υγείας (αρρώστιας, καλύτερα). Γίνεται και για λόγους ηθικής, καθώς θεωρούν ότι η κατανάλωση αυτών των προϊόντων προϋποθέτει πολύ βία και βαρβαρότητα, αλλά ακόμα και για θρησκευτικούς λόγους αφού πιστεύουν ότι η χορτοφαγία συνδέεται έμμεσα ή άμεσα με τη μορφή θρησκευτικότητας ή πνευματικότητάς τους.

Πιστεύουν πως όλα τα νοήμονα ζώα θέλουν να μην υποφέρουν, αλλά και να συνεχίσουν να ζουν. Αυτό όμως, είναι λάθος. Τα ζώα αυτά δεν θα ήταν σε αυτή τη μορφή, ούτε θα είχαν γεννηθεί καν, αν δεν τα εξέτρεφε ο άνθρωπος.

Οι νομαδικές φυλές πριν από χιλιάδες χρόνια που καταδίωκαν άγρια πρόβατα, σταδιακά μετέβαλαν τη σύσταση των κοπαδιών που αποτελούσαν τα θηράματά τους. Η διαδικασία πρέπει να ξεκίνησε με τη μορφή της επιλεκτικής θήρευσης. Οι άνθρωποι έμαθαν ότι τους συνέφερε να κυνηγούν μόνο τα ενήλικα κριάρια και τα γέρικα ή άρρωστα πρόβατα. Δεν πείραζαν τις γόνιμες θηλυκές και τα νεαρά αρνιά, προκειμένου να προστατέψουν τη μακροβιότητα του τοπικού κοπαδιού. Το δεύτερο βήμα μπορεί να ήταν η ενεργητική προστασία του κοπαδιού από αρπακτικά διώχνοντας λιοντάρια, λύκους και αντίπαλες ομάδες ανθρώπων. Η ομάδα μπορεί στη συνέχεια να περιόρισε το κοπάδι σε ένα στενό φαράγγι, ώστε να μπορεί να το ελέγχει και να το προστατεύει πιο αποτελεσματικά.

Τέλος, οι άνθρωποι άρχισαν να κάνουν μια πιο προσεκτική επιλογή ανάμεσα στα πρόβατα για να τα προσαρμόσουν ακριβώς τις ανθρώπινες ανάγκες. Τα πιο επιθετικά κριάρια, εκείνα που αντιστέκονταν περισσότερο στον ανθρώπινο έλεγχο, σφάζονταν πρώτα. Το ίδιο και τα πιο αδύνατα και πιο φιλοπερίεργα θηλυκά. (Οι βοσκοί δεν συμπαθούν τα πρόβατα, που η περιέργειά τους τα οδηγεί μακριά από το κοπάδι). Με κάθε νέα γενιά, τα πρόβατα γίνονταν πιο παχιά, πιο πειθήνια και λιγότερο περίεργα. Και ιδού: Aρνάκι άσπρο και παχύ της μάνας του καμάρι!

Ή αλλιώς, οι κυνηγοί μπορεί να έπιαναν και να «υιοθετούσαν» ένα αρνί, να το πάχαιναν τους μήνες της αφθονίας και να το έσφαζαν στις πιο δύσκολες περιόδους. Κάποια στιγμή, άρχισαν να συντηρούν περισσότερα αρνιά. Κάποια από αυτά έφταναν σε γόνιμη ηλικία και άρχισαν να αναπαράγονται. Τα πιο επιθετικά και ανυπάκουα πρόβατα σφάζονταν πρώτα. Τα πιο υπάκουα και πιο συμπαθητικά πρόβατα αφήνονται να ζήσουν περισσότερο και αναπαράγονταν. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κοπάδι εξημερωμένα και πειθήνια πρόβατα.

Αυτά τα εξημερωμένα ζώα ―πρόβατα, κοτόπουλα, γαϊδούρια και άλλα― παρείχαν τροφή (κρέας, γάλα, αυγά), πρώτες ύλες (δέρμα, μαλλί) και μυική δύναμη. Καθώς οι άνθρωποι εξαπλωνόταν σε όλο τον κόσμο, το ίδιο συνέβαινε και με τα οικόσιτα ζώα τους.

Πριν από δέκα χιλιάδες χρόνια, δεν υπήρχαν πάνω από μερικά εκατομμύρια πρόβατα, βοοειδή, κατσίκες, γουρούνια και κοτόπουλα, τα οποία ζούσαν σε περιορισμένες περιοχές της Αφρικής. Σήμερα, στον κόσμο υπάρχουν περίπου ένα δισεκατομμύριο πρόβατα, ένα δισεκατομμύριο γουρούνια, πάνω από ένα δισεκατομμύριο βοοειδή και περισσότερα από 25 δισεκατομμύρια κοτόπουλα. Και είναι διάσπαρτα σε όλη τη Γη. Το εξημερωμένο κοτόπουλο είναι το πιο διαδεδομένο πτηνό που υπήρξε ποτέ. Μετά τον Χόμο σάπιενς, τα εξημερωμένα βοοειδή, γουρούνια και πρόβατα είναι αντίστοιχα το δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο πιο διαδεδομένο μεγάλο θηλαστικό στον κόσμο.

Η φυσιολογική διάρκεια ζωής της άγριας κότας είναι περίπου 7 έως 12 χρόνια και των βοοειδών 20 έως 25. Σε άγρια κατάσταση, τα περισσότερα κοτόπουλα και βοοειδή πέθαιναν πολύ νωρίτερα, αλλά είχαν ωστόσο καλές πιθανότητες να ζήσουν αρκετά χρόνια. Η πλειονότητα των εξημερωμένων κοτόπουλων και βοοειδών, αντίθετα, σφάζονται σε ηλικία από λίγων εβδομάδων έως μερικών μηνών, γιατί από οικονομική σκοπιά αυτή ήταν πάντα η βέλτιστη ηλικία σφαγής. Γιατί δεν συνεχίζεις να ταΐζεις ένα κοκόρι για τρία χρόνια, όταν έχει φτάσει το μέγιστο βάρος του στους τρεις μήνες;

Όλα τα οικόσιτα ζώα που τρώμε σήμερα είναι προϊόν εξέλιξης από άγρια ζώα, που εξημερώθηκαν από τον άνθρωπο. Το ίδιο έχει γίνει βέβαια και με τα χόρτα. Με ξεχορτάριασμα κι επιλογή των καλύτερων σπόρων, ο άνθρωπος μετέτρεψε το σιτάρι από ένα ασήμαντο χόρτο της Μεσοποταμίας στο πιο επιτυχημένο φυτό στις μέρες μας, που καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο. (Διαβάστε περισσότερα στο βιβλίο του Yuval Noah Harari: Sapiens, έκδ. «Αλεξάνδρεια», Αθήνα, 2015).

Αν υποθέσουμε ότι εξαφανίζεται ξαφνικά ο άνθρωπος από τη Γη, τα οικόσιτα ζώα δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν στην άγρια φύση, γιατί είναι ήδη εξημερωμένα. Δεν έχουν μάθει να βρίσκουν την τροφή τους ούτε να προστατεύονται από τους θηρευτές, γιατί αυτά επί χιλιάδες χρόνια τους τα παρέχει ο άνθρωπος.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το σκύλο, ένα ζώο που δεν το τρώει ο άνθρωπος, το έχει όμως μαζί του για προστασία, συντροφιά, για το κυνήγι κ.ά.. Ο σκύλος εξελίχθηκε από το λύκο και ζει με τον άνθρωπο τα τελευταία τριάντα περίπου χιλιάδες χρόνια. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Η επιβίωση του φιλικότερου).

Υπολογίζεται, ότι στον κόσμο υπάρχουν 400 εκατομμύρια σκύλοι από 300 διαφορετικές ράτσες. Όμως, ελάχιστοι από αυτούς θα μπορέσουν να επιβιώσουν σε ένα κόσμο χωρίς ανθρώπους. Πολλά από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά, που οι σκύλοι έχουν αποκτήσει μέσω εκτροφής στο πέρασμα του χρόνου, θα αποτελέσουν τώρα μεγάλο μειονέκτημα στη μάχη για επιβίωση. Σκύλοι με κοντά πόδια, με κοντό ή μακρύ ρύγχος είναι όλοι καταδικασμένοι. Δεν μπορούν να κινηθούν καλά, να ψάξουν και να εξερευνήσουν. Υπολογίζεται ότι οι μικρότεροι σκύλοι πιθανόν δεν θα επιβιώσουν περισσότερο από μια βδομάδα χωρίς εμάς. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Η ζωή μετά τον άνθρωπο).

Τα ζώα που τρώει ο άνθρωπος λοιπόν, υπάρχουν γιατί τα έχει εξελίξει και τα εκτρέφει ο ίδιος για το κρέας τους, το γάλα, το μαλλί τους κ.λπ.. Αν σταματούσαμε να τα εκτρέφουμε, θα σταματούσαν να υπάρχουν κι αυτά.

Είναι λάθος αυτό που πιστεύουν οι χορτοφάγοι. Ότι αν δηλαδή σταματούσαμε να τρώμε κρέας, θα γέμιζε η φύση με εκατομμύρια ευτυχισμένα μοσχαράκια, που θα χοροπηδούσαν ελεύθερα.


Και τα φυτά είναι ζωντανά

Είναι τελείως ανόητη η αντίληψη που έχουν οι vegans, ότι οι κρεατοφάγοι πρέπει να σκοτώσουν την τροφή τους («τρώνε πτώματα», σύμφωνα με την αγαπημένη τους έκφραση), το οποίο είναι βάρβαρο, ενώ εκείνοι δεν σκοτώνουν την τροφή τους τρώγοντας χόρτα, επομένως είναι και πιο πολιτισμένοι.

Μα, σκοτώνουν τα χόρτα. Κι εκείνα ζωντανά είναι, απλά είναι πιο μακρυά σε σχέση με τα ζώα στην εξελικτική διαδικασία και δεν βγάζουν π.χ. αίμα κ.λπ..

Σαφή όρια μεταξύ των ζώων και των φυτών εξ άλλου είναι δύσκολο να ανευρεθούν και, τις περισσότερες φορές, η διάκριση αυτών είναι τεχνητή, ιδιαίτερα στο επίπεδο των μικροοργανισμών.

Αν οι κρεατοφάγοι τρώνε πτώματα ζώων, οι χορτοφάγοι τρώνε πτώματα χόρτων.

Επίσης, δεν είναι μόνο τα ζώα που θέλουν εκτροφή. Τα χόρτα, προκειμένου να θρέψουν τόσα δισεκατομμύρια κόσμο, πρέπει να καλλιεργηθούν. Απαιτούνται εγκαταστάσεις, θερμοκήπια, λιπάσματα κ.ά..

Δεν είναι επομένως αθώα η χορτοφαγία, όπως νομίζουν ονειροβατώντας οι vegans. Δεν περπατάει στο δάσος ο vegan, βρίσκει καρπούς ή χόρτα, τα κόβει και τα τρώει. Ούτε καλλιεργεί μαρούλια στον κήπο του.

Από το να φυτευτούν, να καλλιεργηθούν, να γίνει η συγκομιδή τους, να μεταφερθούν στις αγορές και μέχρι να φτάσουν στο στόμα του κάθε vegan, έχουν επιβαρύνει κι αυτά πολύ το περιβάλλον. Δεν είναι τόσο απλά κι αθώα τα πράγματα, όσο κι αν θέλουν να τα φαντασιώνονται έτσι οι vegans.

Και τα φυτά τρώνε ζώα

Στον πλανήτη υπάρχουν πολλές εκατοντάδες είδη σαρκοφάγων φυτών, που προσελκύουν, παγιδεύουν και σκοτώνουν θηράματα, τα περισσότερα από τα οποία είναι έντομα και αρθρόποδα.

Στην Ιάβα και τη Σουμάτρα επιπλέον, φύεται το φυτό με την επιστημονική ονομασία Nepenthes spathulata, το οποίο τρώει ολόκληρα ποντίκια χωνεύοντας ακόμα και τα δόντια ή τα κόκαλά τους. Δελεάζει τα ζώα κι όταν αυτά μπουν στο «λουλούδι» του, τα αιχμαλωτίζει, με αποτέλεσμα να πεθάνουν από εξάντληση και να διαλυθούν από τα πεπτικά του ένζυμα.

Διατροφικά σκουπίδια
τα υποκατάστατα

Το πρώτο σύγχρονο σοκ στην ανθρώπινη υγεία συνέβη 150 χρόνια πριν, με την έναρξη της βιομηχανικής επανάστασης, όπου νέες τεχνολογίες επέτρεψαν την ευρεία παραγωγή ζάχαρης, ραφιναρισμένου αλευριού και ραφιναρισμένων φυτικών ελαίων.

Αυτό ακολουθήθηκε από την ταχεία εξάπλωση στον 20^ό αιώνα επεξεργασμένων, συσκευασμένων, πλούσιων σε θερμίδες, αλλά φτωχών σε θρεπτικά συστατικά προμαγειρεμένων τροφών. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου μισού του 20^ού αιώνα, η κατανάλωση αυτών των άδειων από θρεπτικά συστατικά τροφών αυξήθηκε και οι αρχές Υγείας ξεκίνησαν την «επανάσταση της χοληστερίνης».

Οι υγιεινές ζωικές τροφές, όπως τα κρέατα και τα αυγά έγιναν αντικείμενο φανατικής επίκρισης, λόγω του «επιβλαβούς» περιεχόμενού τους σε κορεσμένο λίπος, ενώ οι χαμηλές σε λίπος και ελεύθερες από χοληστερίνη ψευδοϋγιεινές τροφές που εγκρίθηκαν από τις αρχές Υγείας, γέμισαν την αγορά.

Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»:
Χοληστερίνη: Μια σύγχρονη ιατρική απάτη.
Επικίνδυνα τα φάρμακα μείωσης της χοληστερίνης.

Ως αποτέλεσμα της αγροτικής και βιομηχανικής επανάστασης, οι άνθρωποι τώρα αντλούμε το μεγαλύτερο μέρος των θερμίδων μας από τροφές, που ήταν ξένες στον ανθρώπινο πεπτικό σωλήνα για πολύ μεγάλο μέρος της εξελικτικής μας ιστορίας.

Οι αμερικάνοι, για παράδειγμα, λαμβάνουν τα τρία τέταρτα των θερμίδων τους από τροφές, που δεν υπήρχαν κατά τη διάρκεια της παλαιολιθικής εποχής συμπεριλαμβανομένων των δημητριακών (22% των θερμίδων), των πατατών (3%), της ζάχαρης και άλλων γλυκαντικών (18%), φυτικών ελαίων (17%), γαλακτοκομικών προϊόντων (11%) και αλκοολούχων ποτών (4%).

Ενώ οι γεμάτες σε θρεπτικά συστατικά τροφές, όπως τα κρέατα, τα αυγά, οι ξηροί καρποί, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα θαλασσινά που κάποτε μας προμήθευαν όλες μας τις θερμίδες, τώρα μας παρέχουν μόνο το 20% της καθημερινής μας πρόσληψης ενέργειας

Τις ημέρες των νηστειών οι vegans συνεπικουρούνται κι από την πλειοψηφία των υπόλοιπων ρωμιών, που για θρησκευτικούς λόγους δεν τρώνε κατσίκι ή αρνί π.χ., που είναι ίσως από τα καθαρότερα για κατανάλωση ζώα χωρίς πολλές ορμόνες, αλλά προτιμούν όλα τα ανθυγιεινά υποκατάστατα τυριού, προϊόντα με σόγια κ.ά., αλλά και μακαρόνια και ψωμιά με άμυλο, χαλβάδες με ζάχαρη κ.ά.. Κι όλοι μαζί, όλα αυτά τα διατροφικά σκουπίδια, τα θεωρούν υγιεινά.

Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»:
Ανθυγιεινή η πολυήμερη χριστιανική νηστεία.
Η νηστεία της Σαρακοστής βλάπτει σοβαρά την υγεία!.

Χαρακτηριστικά των vegans


Ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλήν εμού

Όπως οι υποστηρικτές διάφορων θρησκειών, πιστεύουν ότι κατέχουν την καθολική αλήθεια κι απορρίπτουν όλες τις άλλες θρησκευτικές πεποιθήσεις, έτσι κι οι vegans απορρίπτουν όλους τους άλλους ως λάθος.


Αλαζονεία

Οι vegans θεωρούν αλαζονικά τον εαυτό του ως το τελικό προϊόν της εξέλιξης, ανώτερο από όλους τους άλλους κι ότι εκείνοι είναι προορισμένοι για τη φροντίδα της Μητέρας Φύσης.


Ύφος

Έχετε προσέξει το ύφος κάποιων θρησκόληπτων; Αυτών που στήνονται στους δρόμους και μοιράζουν περιοδικά τύπου «Ξύπνα» ή χτυπούν την πόρτα σας, προκειμένου να σας ενημερώσουν για τη σωτηρία της ψυχής σας; Έχουν αυτό το βλακώδες, γαλήνιο ύφος του πεφωτισμένου ευρισκόμενου σε νιρβάνα κι ένα ανόητο χαμόγελο γεμάτο ευτυχία και σιγουριά για την απόλυτη αλήθεια που θεωρούν ότι κατέχουν.

Ίδιο με των θρησκευόμενων είναι και το ύφος των vegans. Θρησκευόμενοι είναι κι αυτοί εξ άλλου. Πεφωτισμένοι, που είδαν το «φως το αληθινόν», του Βεγκανισμού στην προκειμένη περίπτωση.

Ειρωνείες και ύβρεις

Τα χαμόγελα της σιγουριάς γρήγορα μετατρέπονται σε ειρωνείες, αν κάποιος τολμήσει κι εκφέρει αντίθετη άποψη.

Κι αν επιμείνει στην άποψή του, οι ειρωνείες σύντομα καταλήγουν σε ύβρεις επαληθεύοντας απόλυτα τον Πλάτωνα στο μύθο του σπηλαίου, που περιγράφει τις αντιδράσεις των εντός του σπηλαίου, όταν αυτοί που κατάφεραν και βγήκαν έξω επιστρέφουν και προσπαθούν να τους εξηγήσουν ότι η πραγματικότητα του έξω κόσμου είναι διαφορετική από αυτήν που πίστευαν κλεισμένοι τόσα χρόνια μέσα.

Η αντίδραση των μέσα είναι στην αρχή να τους λοιδορήσουν, ενώ όταν οι άλλοι συνεχίζουν να επιμένουν, τους απειλούν την ίδια τους την ζωή. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Οι φρουροί του Συστήματος.



Αν οι κρεατοφάγοι φέρονταν όπως οι vegans (με υπότιτλους).


Αυστηροί κανόνες

Η θρησκεία του Bεγκανισμού απαιτεί θυσίες, όπως και κάθε άλλη. Δεν πιστεύω κανέναν που λέει ότι η αποχή από το κρέας δεν είναι θυσία. Ο τρόπος με τον οποίο ενεργούν οι vegans δεν είναι σε αντίθεση με τον τρόπο που οι θρησκευόμενοι επιβάλλουν τους περιορισμούς της διατροφής τους.

Πιστεύουν ότι η ηθική τους είναι ανώτερη από όλων των άλλων

Σύμφωνα με τους vegans, εάν τρώτε κρέας, πίνετε γάλα ή κάτι παρόμοιο, είστε ηθικά διεφθαρμένος, κακόψυχος άνθρωπος. Μόνο εκείνοι είναι, που επιτρέπεται να εγκρίνουν ή να μην εγκρίνουν τη μεταχείριση των ζώων και ο,τιδήποτε δεν τους κάνει να νιώθουν άνετα, απορρίπτεται ως ανήθικο και απάνθρωπο.

Ανασφαλείς και φανατικοί

Οι vegans διοργανώνουν δημόσιες εκδηλώσεις ενάντια στην κακία της κατανάλωσης κρέατος, όπως οι οπαδοί των θρησκευτικών ομάδων. Και μάλιστα, ορισμένες φορές χρησιμοποιούν λίαν επιθετικά μηνύματα, όπως οι φανατικοί μουσουλμάνοι.

Αυτό που ενώνει ένα μεγάλο αριθμό αγνώστων ανθρώπων, να είναι ενταγμένοι σε ένα κοινωνικό σύνολο, είναι η πίστη σε κοινούς μύθους. Οποιαδήποτε συνεργασία ανθρώπων σε μεγάλη κλίμακα —είτε πρόκειται για ένα σύγχρονο κράτος, μια μεσαιωνική Εκκλησία, μια αρχαία πόλη ή μια αρχαϊκή φυλή— είναι θεμελιωμένη σε κοινούς μύθους, που υπάρχουν μόνο στη συλλογική φαντασία των ανθρώπων.

Οι Εκκλησίες βασίζονται σε κοινούς θρησκευτικούς μύθους. Δύο καθολικοί που δεν έχουν γνωριστεί ποτέ τους μπορούν, παρ' όλα αυτά, να πάνε μαζί σε μια σταυροφορία ή να συγκεντρώσουν χρήματα για τη δημιουργία ενός νοσοκομείου, επειδή και οι δύο πιστεύουν ότι ο θεός ενσαρκώθηκε και αφέθηκε να σταυρωθεί για να μας λυτρώσει από την αμαρτία.

Τα κράτη βασίζονται σε κοινούς εθνικούς μύθους. Δύο σέρβοι που δεν έχουν ξανασυναντηθεί ποτέ, μπορεί να διακινδυνέψουν τη ζωή τους για να σώσουν ο ένας τον άλλο, επειδή και οι δύο πιστεύουν στην ύπαρξη του σερβικού έθνους, της πατρίδας Σερβίας και της σερβικής σημαίας.

Τα δικαστικά συστήματα βασίζονται σε κοινούς νομικούς μύθους. Δύο δικηγόροι που δεν έχουν ξανασυναντηθεί μπορούν, εντούτοις, να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να υπερασπιστούν έναν άγνωστο, επειδή πιστεύουν στην ύπαρξη των νόμων, της δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στα χρήματα που θα πάρουν για αμοιβή.

Ωστόσο, τίποτα από όλα αυτά δεν υπάρχει έξω από τις ιστορίες που επινοούν και λένε αναμεταξύ τους οι άνθρωποι. Δεν υπάρχουν θεοί στο σύμπαν, ούτε έθνη, ούτε χρήμα, ούτε ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε νόμοι, ούτε δικαιοσύνη έξω από το κοινό φαντασιακό των ανθρώπων.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους vegans. Έχουν κοινές φαντασιώσεις, πιστεύουν όλοι τους σε κοινούς μύθους (ότι δεν πρέπει να τρώμε κρέας, δεν πρέπει να σκοτώνουμε τα ζώα κ.λπ.). Και γραπώνονται απελπισμένα από τους μύθους και τις φαντασιώσεις τους, γιατί αυτές δίνουν νόημα στην ύπαρξή τους εντός του κοινωνικού συνόλου που έχουν ενταχθεί.

Παραδόξως, όσο περισσότερες θυσίες έχει κάνει ένας άνθρωπος για μια φαντασίωση, τόσο πιο φανατικός γίνεται κι επίμονα κρατιέται από αυτήν, γιατί θέλει απελπισμένα να δώσει νόημα στις θυσίες και την οδύνη που έχει προκαλέσει.

Οι ιερείς είχαν ανακαλύψει αυτή την αρχή χιλιάδες χρόνια. Βρίσκεται πίσω από αμέτρητες θρησκευτικές τελετές και εντολές. Αν θέλεις να κάνεις τους ανθρώπους να πιστέψουν σε φανταστικές οντότητες, όπως οι θεοί και τα έθνη, πρέπει να τους κάνεις να θυσιάσουν κάτι πολύτιμο. Όσο πιο οδυνηρή είναι η θυσία, τόσο περισσότερο θα πειστούν για την ύπαρξη του φανταστικού αποδέκτη της. Ένας φτωχός αγρότης που θυσιάζει έναν πολύτιμο ταύρο στο Δία, θα πειστεί ότι ο Δίας υπάρχει, γιατί πώς αλλιώς θα μπορέσει να δικαιολογήσει την ανοησία του; Ο αγρότης θα θυσιάσει κι άλλον ταύρο, κι άλλον, κι άλλον, ώστε να μη χρειαστεί να παραδεχθεί ότι οι προηγούμενοι ταύροι πήγαν χαμένοι. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, αν έχω θυσιάσει ένα παιδί για τη δόξα του ιταλικού έθνους, εάν έχω θυσιάσει τα πόδια μου για την κομμουνιστική επανάσταση, αυτό είναι συνήθως αρκετό για να με κάνει ένθερμο ιταλό εθνικιστή ή ενθουσιώδη κομμουνιστή. Γιατί αν οι ιταλικοί εθνικοί μύθοι ή η κομμουνιστική προπαγάνδα είναι ψέματα, τότε θα αναγκαστώ να παραδεχτώ ότι ο θάνατος του παιδιού μου ή η αναπηρία μου ήταν χωρίς κανένα νόημα. Λίγοι άνθρωποι έχουν τα κότσια να παραδεχτούν κάτι τέτοιο. (Βλ. Yuval Noah Harari: «Homo Deus», έκδ. «Αλεξάνδρεια», 2017).


Αιρέσεις

Όπως κάθε θρησκεία, έτσι κι ο Βεγκανισμός έχει τις αιρέσεις του. Vegan και χορτοφάγος (vegetarian) δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Η διαφορά ενός vegan (αυστηρά ή ολικά χορτοφάγος) και ενός vegetarian (χορτοφάγος), όπως είδαμε, είναι ότι ο vegan εξαλείφει από τη διατροφή του όλα τα ζωικά προϊόντα. Αυτό σημαίνει ότι εξαλείφει από την διατροφή του ακόμα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, ενώ παράλληλα υιοθετεί έναν τόσο αυστηρό χορτοφαγικά τρόπο ζωής, που δεν χρησιμοποιεί ζωικά προϊόντα ούτε στη ένδυσή του, απορρίπτοντας ο,τιδήποτε φτιάχνεται από μαλλί και μετάξι.

Οι χορτοφάγοι δεν τρώνε κρέας, ψάρι ή πουλερικά, αλλά συνηθίζουν να τρώνε γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως το τυρί, τα αυγά, το γάλα ή το γιαούρτι, ο,τιδήποτε δηλαδή μπορεί να γίνει από τα ζώα χωρίς να θανατωθούν.

Επιπλέον, υπάρχουν πολλές κατηγορίες χορτοφάγων. Υπάρχουν οι lacto-vegetarians, που τρώνε γαλακτοκομικά, αλλά όχι αυγά, οι ovo-vegetarians που τρώνε αυγά, αλλά όχι γαλακτοκομικά ή οι lacto-ovo-vegetarians που τρώνε, τόσο τα γαλακτοκομικά, όσο και τα αυγά.


Αρχαία Ελλάδα

Προκειμένου να τεκμηριώσουν τις φαντασιώσεις τους οι vegans πολλές φορές αναφέρονται στους αρχαίους έλληνες, τους οποίους παρουσιάζουν ως δήθεν να απέφευγαν το κρέας. Αυτό είναι απόλυτα αναληθές. Μπορεί πολλοί άνθρωποι τότε να μην πολυέτρωγαν κρέας, αλλά δεν ήταν από επιλογή, αλλά λόγω φτώχειας. Όσοι είχαν χρήματα έτρωγαν τα πάντα. Επιπλέον, ένας τρόπος να προσελκύσουν το δωδεκαθεϊστικό ποίμνιο στις θρησκευτικές τελετές ήταν η διανομή στον κόσμο μερίδων από τα θυσιαζόμενα ζώα.

Σήμερα, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε ότι ο λόφος της Ακρόπολης ήταν τόπος θυσίας. Στην εικόνα του Παρθενώνα πρέπει να συμπληρώσουμε αμέτρητες σκηνές σφαγής ζώων, φωτιές με ψησταριές και μεγάλους υπαίθριους χώρους συνεστίασης, όπου οι αθηναίοι κατανάλωναν το κρέας.

Ζώα, που οδηγούνται για θυσία.

Όπου ακούτε για θυσίες των ελλήνων,
φανταστείτε ένα μεγάλο μπάρμπεκιου.

Το μόνο που χρειαζόταν για μια θυσία ήταν ένας βωμός.
Ούτε αγάλματα, ούτε ναοί, ούτε ιερά. Χρειαζόταν μόνο ένα μέρος
για το δώρο προς τους θεούς.

Η ελληνική θρησκεία εκφραζόταν μέσω θυσιών αίματος.
Έκοβαν το λαιμό στα ζώα κι αυτό δεν γινόταν ιδιωτικά ή σε κάποιο σφαγείο, αλλά στη μέση της πόλης ενώπιον όλων των πολιτών.

Ιερέας και σφαγέας ήταν το ίδιο πρόσωπο. Το κρέας μοιραζόταν
σε όλους, οπότε όλοι μετείχαν στη θανάτωση των ζώων.

Στη Ζωφόρο του Παρθενώνα απεικονίζονται ιερείς,
συμμετέχοντες και τα ζώα που οδηγούνται στη θυσία.

Εβλογημένο: Χορηγός της διαφημιστικής καμπάνιας των vegans στο Μετρό.

Ένωση των vegan, και με τη βούλα του κράτους.