 | O Διονύσιος Σολωμός δεν έλαβε μέρος στα πολεμικά γεγονότα του ʼ21 αν και τότε ήταν νεός 23 ετών, υγιέστατος. Ποτέ του δεν κράτησε όπλο ούτε καν πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, ακόμα και μετά τη δημιουργία του κράτους. Αν και είχε μεγάλη περιουσία δεν διέθεσε τίποτε για τις ανάγκες των επιχειρήσεων του ʼ21. Ποτέ δεν αποδείχθηκε, ότι ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας, όπως δήθεν αφήνουν να διαφανεί διάφοροι βιογράφοι του. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή ιταλικού πανεπιστημίου, αλλά δεν αποφοίτησε, παρόλο, που διέθετε όλα τα απαιτούμενα υλικά μέσα. Ουδέποτε απόκτησε οικογένεια, ούτε είχε ποτέ του σχέσεις με γυναίκα. |
Διακρινόταν για τη βαρύθυμη νωθρότητά του.
Ήταν ευερέθιστος, ιδιότροπος, μισάνθρωπος, ακοινώνητος, δυσπρόσιτος, δύσπιστος προς τους γνωστούς του, αλλά και άβουλος· ένας οκνηρός και αργόσχολος πλούσιος, που μεθούσε. Ένας αλκοολικός.
Ο εβραϊκής καταγωγής πλούσιος πατέρας του, του είχε αφήσει μεγάλη κληρονομιά, η οποία όμως, διεκδικήθηκε κι από διάφορους άλλους. Η μοναδική του έγνοια σε όλη του τη ζωή ήταν να μην χάσει στα δικαστήρια την περιουσία αυτή και τίποτε άλλο.
Τα ποιήματα που έγραφε, ούτε ο ίδιος τα είχε σε εκτίμηση. Χρημάτιζε τους κριτικούς να του γράφουν καλές κριτικές, όπως έχει ο ίδιος παραδεχθεί.
Λόγω της οκνηρίας του τα παρατούσε χωρίς καν να τα τελειώσει. Μόνο δυο ποιήματά του είναι ολοκληρωμένα, τα οποία εκδόθηκαν όσο ζούσε. Όλα τα υπόλοιπα, που είχαν μείνει ανολοκλήρωτα, τα μάζεψε ένας φίλος του και τα εξέδωσε μετά το θάνατό του.
Η χριστιανική κι εθνικιστική κριτική της Ρωμιοσύνης έντυσε το Σολωμό με πυκνή ομίχλη από διάφορους μύθους. Στο βιβλίο επιχειρείται να διαλυθούν οι μύθοι αυτοί, να παρουσιαστεί χωρίς παρωπίδες και να αποκαλυφθεί ο πραγματικός βίος και πολιτεία του Διονύσιου Σολωμού, ο οποίος επί σχεδόν δυο αιώνες βρίσκεται στο απυρόβλητο.
Στα πρώτα κεφάλαια περιγράφονται άγνωστες –ενοχλητικές για το κατεστημένο– λεπτομέρειες της ζωής του.
Στη συνέχεια γίνεται κριτική του έργου του (άτεχνοι ημιτελείς στίχοι, αντιγραφές από άλλους ποιητές ή εκκλησιαστικά κείμενα κ.λπ.).
Τέλος, αναλύεται ένα μακάβριο, εμπνευσμένο από την «Παλαιά Διαθήκη» ποίημα του, πρωτοφανούς αγριότητας, εθνικιστικού και θρησκευτικού μίσους, γεμάτο αίμα, φρίκη, θάνατο και αποτροπιασμό, στο οποίο δοξολογείται η σφαγή αμάχων κι εξυμνούνται οι σφαγιαστές, ενώ τα θύματα απαξιώνονται. Πρόκειται για τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν», οι δύο πρώτες στροφές του οποίου αποτελούν τον εθνικό ύμνο του κράτους μας.
64 σελίδες, αρχείο μορφής pdf, 1,29 ΜΒ.
Κατεβάστε δωρεάν ολόκληρο το βιβλίο κάνοντας κλικ εδώ.
