Ο αλληλοσπαραγμός και η δυσώδης συμπεριφορά των διαδόχων του Αλέξανδρου θα ολοκληρώσουν την παρακμή των ελληνικών πόλεων ̶ κρατών, που είχε αρχίσει από την εποχή του Φιλίππου, και θα τις καταστήσουν ευάλωτη λεία για τους ρωμαίους. Τη δεσποτική πολιτική του Αλέξανδρου απέναντι στους έλληνες θα μιμηθούν, τρεις περίπου αιώνες αργότερα, οι ρωμαίοι αυτοκράτορες.
Οι ρωμαίοι φρόντισαν να εντάξουν τον Αλέξανδρο στην πολιτικοστρατιωτική ιδεολογία και πρακτική τους και ανέλαβαν να συνεχίσουν το «έργο» του, την ιμπεριαλιστική εξόρμηση για την κατάκτηση της Ανατολής με υποδουλώση λαών, σφαγές και εξανδραποδισμούς. Ύπατοι και αυτοκράτορες θαυμάζουν μέχρι λατρείας τον Αλέξανδρο και ακολουθούν τα βήματα και το παράδειγμά του. Ήταν πρότυπο κατακτητή και υπερκυρίαρχου.
Η θεοποίηση, που επέβαλε ο Αλέξανδρος για τον εαυτό του και η λατρεία των ηγεμόνων, που καθιέρωσαν οι διάδοχοι και επίγονοι, δημιούργησαν το «δόγμα» και τη θεωρία, η οποία, διαμέσου της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, του Βυζαντίου και του δυτικού μεσαίωνα, επιβιώνει ως την εποχή μας. Έγινε μιμητικό πρότυπο και κρατικός θεσμός όχι μόνο για τους ρωμαίους αυτοκάτορες, αλλά και για τους μονάρχες της χριστιανικής εποχής. Οι ηγεμόνες είναι κυρίαρχοι θείω και φυσικώ δικαίω.
Η θρησκεία συμβάλλει έτσι στον εξωραϊσμό της τυραννίας. Βασιλείς με θεϊκή αποστολή, όπως οι Stuarts της Αγγλίας, βασιλείς «ελέω Θεού», όπως στην Ελλάδα.
| Αποκαλυπτικοί είναι οι δοξαστικοί πίνακες και οι υμνολογικές τοιχογραφίες στο Palazzo Ducale της Βενετίας. Ο Tiepolo εξεικονίζει τη θαλασσοκράτειρα Βενετία ως θηλυκή θεότητα, που ακουμπά το αριστερό χέρι σʼ ένα λιοντάρι, σύμβολο ισχύος, ενώ ο Ποσειδώνας αδειάζει στην ποδιά της το κέρας της Αμάλθειας με θησαυρούς. Ο Δόγης εμφανίζεται σε πίνακα του Varonese, ανάμεσα στην Παναγία και τους αγγέλους. Η Βενετία με τους Θεούς του Ολύμπου. Η Δικαιοσύνη και η Ειρήνη τιμούν τη Γαληνοτάτη! Ο Αλέξανδρος εμφανίζεται τον ιθʼ αιώνα ως... απόστολος του ελληνικού πολιτισμού και εξημερωτής της Ασίας! Θα τον διαδεχθούν οι «άγιοι» αυτοκράτορες του «πεφωτισμένου δεσποτισμού». |  |
Οι κρατούντες, με την ελεγχόμενη παιδεία, παραδίδουν από γενιά σε γενιά τον μύθο των «Μεγάλων», που όμως, θα έπρεπε να προκαλεί αποτροπιασμό. Είναι τραγικό, που η ιστορική απάτη, η απόδοση του τίτλου «Μέγας» σε ηγεμόνες, σε μορφές εξωραϊσμένες, από αυλοκόλακες υμνωδούς της Εξουσίας, εμφυτεύονται στη συνείδηση της ανθρωπότητας. Πρόσωπα, που έγιναν γνωστά σε παγκόσμιο πλαίσιο για την απάνθρωπη δράση και τις βαρβαρότητές τους ─υποδούλωση και ταπείνωση λαών με λουτρά αίματος─ λαμπρύνονται, καθαγιάζοναι και απαθανατίζονται.
Δημιουργήματα της προπαγάνδας, της διαφθοράς και των σκοπιμοτήτων γίνονται οι «Μεγάλοι», όπως ο Μ. Αλέξανδρος, ιδεολογικά σύμβολα της Εξουσίας, που νομιμοποιούν τα στυγερά και αποτρόπαια εγκλήματα κατά των λαών.
Το σχετικό με την Μακεδονία και την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου Αφιέρωμα: ΓΙΑ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ αποτελείται από τα παρακάτω άρθρα: Σκύλα των Μολοσσών (Βίος και πολιτεία της Ολυμπιάδας, μητέρας του Μεγ. Αλεξάνδρου Μέγας Αλέξανδρος: Πολιούχος της Βενετίας! (Στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου στη Βενετία φυλάσσονται πιθανότατα τα οστά του Μ. Αλεξάνδρου, που προσκυνούνται ως το σκήνωμα του ευαγγελιστή Μάρκου) Η γέννηση του πολιτικού πορτρέτου (Πώς ο Μ. Αλέξανδρος χρησιμοποίησε τα οπτικά μέσα για την προβολή της εικόνας του. Tεχνικές, που έχουν αντιγράψει από τότε μέχρι και σήμερα όλοι οι μεταγενέστεροι εξουσιαστές) Τους έπαιρνε όλους σβάρνα! (Γλαφυρές περιγραφές άγνωστων λεπτομερειών από τη ζωή του Φίλιππου Βʼ) Μέθυσος και φίλοινος (Μ. Αλέξανδρος: Ο μεγαλύτερος πότης της Ιστορίας) Ο μύθος του εκπολιτισμού της Ανατολής (Χειρότερος εχθρός από τους πέρσες ήταν για τους έλληνες ο Μ. Αλέξανδρος) Το πάθος της ασιατικής χλιδής (Εκπερσισμός και προσκύνηση του Μ. Αλεξάνδρου) Η θεοποίηση του Μεγ. Αλεξάνδρου Τυμβωρυχώντας σε κάποιο ξένο αρχαίο παρελθόν (Περί της μη ελληνικής καταγωγής των αρχαίων, αλλά και των σύγχρονων μακεδόνων) Macedonian love (Οι ερωμένοι του Μ. Αλεξάνδρου) Δεν είναι του Φιλίππου ο τάφος στη Βεργίνα (συνέντευξη δρ. Π. Φάκλαρη) Εθνική θησαυροθηρία (συνέντευξη δρ. Γ. Χαμηλάκη) Μακεδονική σαλάτα (Το εθνογραφικό χάος και η γέννηση των εθνικισμών στα Βαλκάνια) «Απόγονοι» και «απόγονοι» (Η σχιζοφρένεια της ονομασίας της ΠΓΔΜ) |
